Dankzij de standvastigheid van Peter van de Westerlo en de inzet van Wilbert de Groot, manager van ORO Het Rijtven, vond donderdag de onthulling plaats van een nieuw Deurnes oorlogsmonument. Tachtig jaar na de bevrijding is het verhaal erachter nog steeds springlevend.
“Vandaag verbinden we het verleden, het heden en de toekomst met elkaar”, zo markeert burgemeester Greet Buter dit bijzondere moment. Haar speech is voor deze gelegenheid in het Engels omdat er nabestaanden aanwezig zijn van de zes jongemannen die in 1942 omkwamen toen hun Britse bommenwerper werd neergeschoten in de bossen bij het Rijtven.
Een van die nabestaanden is Chris Martin. Zijn schoonfamilielid Percy Heppenstall was in de Tweede Wereldoorlog sergeant bij de Royal Air Force. Percy bemande het Vickers Wellington vliegtuig toen het werd neergehaald door Duitse soldaten.
Dankbaarheid en trots
“Ik en mijn vrouw zijn dankbaar dat Percy nu op deze plek herinnerd blijft. Als Peter niet had volhard, dan hadden we hier nu niet gestaan.” Hij duidt op de zoektocht van de Deurnenaar naar de exacte plek waar het vliegtuig was gecrasht. Lange tijd was hierover verwarring, maar dankzij de hulp van Richard Schoutissen van Stichting Oorlogsslachtoffers wist Peter dit toch te achterhalen.
Een cockpitlampje van het vliegtuig, dat is gevonden met een metaaldetector, siert nu het monument gemaakt door mensen met een beperking van ArtORO. Veel van de makers zijn vanmiddag ook aanwezig bij de onthulling. Ze vinden het een beetje spannend om te praten met de pers. Een van hen, Anke, vat hun reactie krachtig samen: ‘We hebben een trots gevoel’.
Tekst gaat verder onder de video.
Zwart-wit versus kleur
Zojuist is hun kunstwerk onthuld dat was verstopt onder een groot rood velours doek. Mensen die bekend zijn met het werk van het atelier herkennen onmiddellijk de kleurige stijl. Ook is het onmiskenbaar een vliegtuig. Martin Leach, nabestaande van Jack Ward, is er blij mee. “Al onze herinneringen aan Jack zijn in zwart-wit, maar dit kunstwerk is juist kleurrijk en levendig.”
ORO-manager Wilbert de Groot sluit het officiële gedeelte af met de woorden: “Vrijheid is niet vanzelfsprekend. Daarom moeten we blijven streven naar een wereld waarin iedereen, ongeacht zijn of haar kwetsbaarheid, in vrijheid en geluk kan leven.”
Onder de klanken van het Engels christelijk lied ‘Nearer, My God, to Thee’, gespeeld door twee doedelzakspelers, leggen genodigden bloemen neer bij het monument. Dan, alsof de weergoden erop gewacht hebben, begint het heel zachtjes te druppelen.
Foto’s: Harold van der Burgt
Video: Jos van Neerven
