Kuijpers Witgoed aan de Molenstraat is al decennia lang een begrip in Deurne. Velen halen er hun huishoudelijke apparatuur, maar weinigen weten dat het oorspronkelijk begon als een bakkerij aan de Markt. Omdat bakkerszoon Jan destijds meer affiniteit had met elektra richtte hij in 1927 ‘Electro technisch bureau Kuijpers’ op.
Inmiddels runt de vierde generatie Kuijpers, John met zijn partner Mariët, de zaak. Vader Harry is op zijn 85e ook nog steeds elke dag in de winkel te vinden. “Ik blijf graag onder de mensen. Ik kan wel hierboven gaan zitten, waar ik woon, maar dan zit ik te verpieteren.”
Bijna honderd jaar geleden nam Harry’s vader, Jan Kuijpers, het pand over waar destijds een bakkerszaak in zat. Als elektricien, en ongeveer tien jaar na de opkomst van elektriciteit, zag Jan meer brood in de installatietechniek. De zaak groeide uit zijn jasje aan de Markt, waar nu ijssalon Italia zit. Jan verkocht het huis aan de Rabobank in 1960 die er een nieuw gebouw neerzette.
Wasmachine in bakfiets
Dat was in de tijd dat zijn zonen, Harry en Wim, ook in de zaak kwamen werken. “Hier in de Molenstraat bouwde mijn vader een nieuw pand. Toen kwam de winkel erbij.” Televisies en wasmachines waren in opkomst, radio bestond al langer. “Ik kan me herinneren dat mijn vader de eerste wasmachine met een gehuurde bakfiets ging afleveren.”
In de jaren zestig was er sprake van veel nieuwbouw in Nederland. Dit betekende voor de familie Kuijpers dat er ook veel installatiewerk te doen was. “Ik heb in mijn eerste werkauto, een groene Volkswagen, heel wat kilometers gemaakt”, verhaalt Harry. “Ons moeder stond in de winkel en verkocht toen verlichting en huishoudelijke apparaten.”
Lampen zijn nu niet meer verkrijgbaar, maar het witgoed is gebleven. Mariët staat in de winkel, vaak met Harry. “Het assortiment is te groot voor mij om van alles iets af te weten. Ik kan wel de verschillen tussen de merken noemen.” “Ons pap is er voor de gezelligheid”, zegt John met een knipoog.
Of je stopt de stekker erin…
Zelf is hij veel op pad voor de zaak. Hij bezorgt alle producten en repareert apparaten aan huis. “In 98 procent van de gevallen doe ik het zelf. Voor die overige twee procent heb ik hulp van de fabrikant.” Hij komt van alles tegen. “Soms hebben mensen gewoon de kraan niet open staan of de stekker er niet in zitten.”
“Het leuke aan dit vak is dat iedere dag anders is. Ik kom op allerlei plekken en spreek allerlei mensen. Ik heb de wijken zien ontwikkelen en Deurne zien groeien.” De toename van Deurnes grondgebied zorgde ook voor meer klandizie, zoals in de kerkdorpen. Klanten van Kuijpers zitten verspreid over de hele gemeente. Sommige komen al generaties lang bij de witgoedspecialist.
Het grote verschil met vroeger zit ‘m in de gemoedelijkheid volgens Harry. “Mensen zijn harder geworden. De mentaliteit is veranderd. Ze klagen eerder en zien niet wat ze al hebben. ‘Klagen met gezonde benen’, noem ik dat.” Desondanks staat de 85-jarige nog met plezier in de winkel.
Mond-tot-mondreclame
Het geheim van het lange bestaan van het bedrijf is volgens de twee familieleden hun goeie service. John: “Verkopen kan iedereen, maar wij kijken wat echt bij iemand past en wat in hun situatie het beste is. We nemen de tijd voor mensen en maken duidelijke afspraken. Dat wordt gewaardeerd en weer doorverteld.”
Ondanks hun goedlopende zaak heeft de familie vanaf de start in 1927 ook altijd tijd gemaakt voor de Deurnese samenleving. Alle vier de generaties werkten bij de vrijwillige brandweer. Harry deed dit 25 jaar. John stopte onlangs na 31 jaar trouwe dienst.
“Dat was alleen maar mogelijk omdat onze vrouwen eraan meewerkten”, zegt John. “Als ik werd opgeroepen, draaide Mariët de winkel. Vroeger als pa weg moest voor een brand, deed mijn moeder het alleen.” “Brandweer doede ge met z’n tweeën”, voegt zijn vader toe.
Retro hobby
Nu na de zomervakantie – de zaak was twee weken dicht – is het weer ‘Business as usual’ bij de familie Kuijpers. John heeft het zo druk dat hij niet toekomt aan zijn hobby, het repareren van radio’s, pick-ups en bandrecorders uit de jaren zeventig. Beneden in de kelder staan tig van deze oude apparaten opgetast in rekken.
Een tijdje terug had John er enkele in de etalage gezet, ‘gewoon voor de lol’. “Daar kwamen mensen op binnen”, vertelt vader Harry. “Die wilden er een hebben en snapten niet dat het voor de show was.” Alles in de winkel is te koop, maar niet de hobbyspullen van de eigenaar.
Foto’s: Harold van der Burgt/DeurneWiki
