Monique Cunnen uit Neerkant ging er afgelopen zondag met de eerste prijs vandoor bij de landelijke wedstrijd ‘Hoop in de Liemers’. Haar verhaal ‘Pyjamatas’ werd als beste beoordeeld door de jury. Je vindt Cunnen’s bijdrage terug in de bundel ‘Vlinders in je hoofd’. Deze is gemaakt door cursisten van ‘Zelf schrijver worden’ van Kreatieve Kring Westervoort.
De jury was onder de indruk van Cunnen’s werk: “Al komt het woord ‘hoop’ amper voor in ‘Pyjamatas’, toch straalt het hele verhaal hoop uit.” De Neerkantse liet zich leiden door een beeld toen ze het verhaal neerpende.
“Ik las ergens een verhaal over een oudere man en vrouw die tegenover elkaar woonden in een appartementencomplex. Ze werden verliefd op elkaar. Op een gegeven moment nam de man zijn pyjama mee naar zijn geliefde. Zijn nachtkledij zat in een tas. Dat beeld raakte ik niet kwijt: die pyjamatas”, vertelt de Neerkantse.
Geen moralistische verhalen
Cunnen verzon zelf een kort verhaal over de ontmoeting tussen deze twee tortelduifjes op leeftijd. Schrijven is voor haar niet zozeer een hobby als wel een noodzakelijke bezigheid: “Het voelt soms als een soort van noodzaak om te schrijven. Ondanks alle hectiek van het dagelijks leven, moet ik me soms terug kunnen trekken en me verliezen in een verhaal. Dan ben je even in een andere wereld en gebruik je je verbeeldingskracht.”
Inspiratie komt bij Cunnen vooral via beelden binnen. Die kunnen overal vandaan komen. Ook van het nieuws bijvoorbeeld. Verwacht echter geen opiniestuk van de Neerkantse: “Ik wil geen moralistische verhalen maken. Er is zoveel ellende in de wereld en mensen staan tegenover in plaats van naast elkaar. Ik denk dat er meer behoefte is aan escapisme in plaats van de zoveelste mening over een gevoelig onderwerp.”
Boek
De Neerkantse doet graag mee aan schrijfwedstrijden waarin ze zich volledig in thema’s kan verliezen. ‘Hoop’ koppelde ze bijvoorbeeld aan een ouder stelletje dat op late leeftijd verliefd werd. “Of er een boek in me zit? Dat weet ik niet. Misschien komt er een verhalenbundel als een uitgever interesse toont. Voor nu bijt ik me het liefste vast in korte verhalen”, vertelt ze met een lach.
Onder korte verhalen verstaat ze stukken tussen de 250 en 2500 woorden. “Ik heb schrijfcursussen gevolgd en ben lid van de schrijfgroep LetterSpinsels, omdat ik steeds beter wil worden in het schrijven. Het moet ook technisch kloppen. Het fijne van het volgen van deze cursussen is dat je ook van andere deelnemers leert. Je maakt elkaar beter”, verduidelijkt ze.
Lezer bepaalt
Hoe druk het ook is: Cunnen maakt altijd tijd vrij om te schrijven: “Ik heb ruimte voor mezelf nodig en die krijg ik door te schrijven. Het is mijn manier om me te uiten. Wat ik erg leuk vind, is hoe bepaalde verhalen geïnterpreteerd worden. Soms is dat op een andere manier als ik voor ogen had. Dat vind ik geweldig. Als mijn werk af is, is het niet langer meer van mij. Dan is het aan de lezer om te bepalen waar het over gaat.”
Foto: Monique Cunnen
