Een hulptransport van Stichting Leven voor Leven is eind september in een week tijd op en neer gereden van Deurne naar Sascut in Roemenië. De lading bestond uit onder meer 4000 thermo-onderbroeken en matrassen, hartmonitoren, rolstoelen, rollators en ziekenhuisbedden. Hoe gaat zo’n operatie voor een goed doel in zijn werk en hoe zagen de dagen van chauffeurs Nic van Leeuwen en Eric Welten eruit? Een verslag van chauffeur Eric Welten.
Dinsdag 17 september 2019
In de namiddag kon Nic de trekker op gaan halen in Tilburg. Terug in Deurne koppelde Nic de oplegger aan, die stond geparkeerd aan de Industrieweg. Bij de Firma van den Eijnden aan de Liesselseweg 214 werd de combinatie gewogen. Met een totaalgewicht van 22.800 kg bleef de combinatie ruim onder het toegestane gewicht van 40 ton. ’s Avonds werden de persoonlijke spullen van de chauffeurs geladen en werd afgesproken om op woensdagmorgen om 5.00 uur te vertrekken.
Woensdag 18 september 2019
In alle vroegte vertrokken de chauffeurs, uitgezwaaid door hun echtgenoten. De eerste dag werd verdeeld in vier shifts. Door de slechte ervaringen van het afgelopen jaar werd besloten om niet meer te rijden naar de truckstop ‘Oldtimer’ in Oed, Oostenrijk maar om ongeveer 65 kilometer door te rijden naar de truckstop ‘Rosenberg’ bij Sankt Polten. Om 19.00 uur kwamen de chauffeurs daar aan. Een heel verschil met de truckstop van voorgaande jaren. Gratis parkeren, zuiver sanitair en een fatsoenlijk restaurant, een goede keuze! Om de eventuele drukte en wachttijden bij de grenzen op te vangen werd besloten om op donderdagmorgen op 5.00 uur te vertrekken.
Donderdag 19 september 2019
De chauffeurs waren weer vroeg uit de veren en iets voor 5.00 uur vertrokken ze vanaf Sankt Polten. Op de ring van Wenen aangekomen stond er boven de snelweg een waarschuwing van een ‘Vollsperrung’ richting Nickelsdorf/ Hongaarse grens. Dit traject is ruim 80 kilometer lang en verdere informatie ontbrak. Ten zuiden van Wenen ter hoogte van het vliegveld stond het verkeer stil. De verkeersinformatie op de radio had het over een brandend voertuig ter hoogte van de wegwerkzaamheden. Dit zorgde voor een vertraging van ruim anderhalf uur. Om 9.30 uur werd de grens bereikt van Oostenrijk – Hongarije, tijd om nog bij te tanken en een tolvignet te kopen. Na ruim een uur gereden te hebben op de M1 de snelweg richting Boedapest kwamen de chauffeurs tot hun ontzetting wéér in een lange file terecht. In de wegwerkzaamheden vóór de ring van Boedapest was er een dodelijk ongeluk gebeurd, dit zorgde voor een vertraging van ruim anderhalf uur. Met nóg een file op de buitenring van Boedapest van ruim een half uur, leken de kansen verkeken om ’s avonds nog in Roemenië te zijn, immers de wachttijden aan de Hongaars – Roemeense grens zijn berucht. Om 17.00 uur bereiken de chauffeurs de grens, géén wachttijden!
Binnen 15 minuten was alles geregeld, het wegen, de paspoort en documenten controle en het kopen van het tolvignet voor Roemenië. Onderling werd besloten om door te rijden over de nieuwe A1, de snelweg vanaf de grens Nadlac tot aan Lugoj. Tegen 19.00 uur (Roemeense tijd 20.00 uur) werd het donker en werd het tijd om te stoppen. Behalve een was en toilet gelegenheid zijn er aan deze weg verder géén voorzieningen, maar gelukkig hebben de chauffeurs nog enkele broodjes.
Vrijdag 20 september 2019
Bij het krieken van de dag gingen de chauffeurs weer op pad. Met nog ruim 500 kilometer voor de boeg werd de rit opgedeeld in drie shifts. Chauffeur Nic van Leeuwen was bezig met zijn laatste rit naar Roemenië en na goed onderling overleg werd besloten dat hij het mooiste stuk ging rijden, de prachtige toer over de Oituz pas in de Karpaten. Net vóór de pas in het plaatsje Bretcu nam Nic plaats achter het stuur van de Mercedes Actros zijn favoriete merk. Rond 15.00 uur kwamen de chauffeurs aan in Sascût bij de loods van de Roemeense zusterorganisatie ‘Vita pro Vita’. Piet Vullings, voorzitter van de Stichting Leven voor Leven stond samen met Denny Martens, een vrijwilliger van de kringloopwinkel Deurne, Vasile Tache, voorzitter van de Roemeense zusterorganisatie en Pedro Tache, vader van Vasile en oprichter van ‘Vita pro Vita’ de chauffeurs op te wachten. Een aantal dorpelingen hielpen mee met lossen onder toezicht van de heren Tache. De chauffeurs werden hartelijk ontvangen door Sica Tache, de vrouw van Pedro en volgens een oeroude Roemeense traditie werd er gedineerd en geproost op de goede reis met een borreltje traditioneel gestookte sterke drank op basis van pruimen.
’s Avonds heeft de delegatie nog een bezoek gebracht aan het Long en TB ziekenhuis in Bacau. In het verleden zijn er al diverse medische hulpgoederen en ziekenhuisbedden vanuit diverse ziekenhuizen uit Brabant naar toe gebracht door de stichting. Na een rondleiding door Dr. Christina werd duidelijk dat er nog behoefte is aan een aantal bedden. Er gaat bekeken worden hoe dit op korte termijn op te lossen is. Ieder was onder de indruk, het management van het ziekenhuis dankte iedereen voor de goederen die tot dusver geleverd waren en sprak de hoop uit op het mogen ontvangen van de ontbrekende bedden met matrassen.
v.l.n.r.: Nic van Leeuwen (chauffeur), Eric Welten (chauffeur), Dr. Christina (longarts), Piet Vullings (voorzitter Leven voor Leven), Vasile Tache (voorzitter Vita pro Vita)
Zaterdag 21 september 2019
Vanwege het rijtijdenbesluit en het rijverbod in Hongarije, Oostenrijk en Duitsland op zondag, is het een vrije dag voor de chauffeurs. Er werd besloten om een dag te verdiepen in de cultuur en de geschiedenis van de provincie Moldavië. Dit deel van Roemenië was in vroegere tijd een apart koninkrijk. Vasile nam de Hollandse delegatie mee naar de plaats Targu Meant, ongeveer 100 kilometer rijden vanaf Sascût. Daar bevindt zich het kasteel van Stefan Cel Mare, een van de grondleggers van het Koninkrijk Moldavië. Met Vasile als tolk kreeg een ieder uitleg over het ontstaan en de geschiedenis van dit prachtig deel van Roemenië. Vanuit Targu Meant werd de reis voortgezet naar het plaatsje Miclauseni waar zich een gotisch kasteel bevindt dat nog niet gerestaureerd is. Het was jarenlang in het bezit van de familie Sturdza, die het zo’n twintig jaar geleden heeft nagelaten aan de Roemeense orthodoxe kerk. ’s Avonds werd er bij de familie Tache genoten van een heerlijk diner. Er werd uitgebreid afscheid genomen en de familie Tache had voor chauffeur Nic een fles eigengemaakte wijn als dank voor vele jaren trouwe dienst.
Zondag 22 september 2019
De chauffeurs Nic en Eric vertrekken bij daglicht. Het doel: het bereiken van de truckstop Vendéglö in Hongarije kon alleen maar gehaald worden als er vroeg vertrokken werd. Een mooie toer door de Karpaten en de provincie Transsylvanië zonder vertraging zorgde ervoor dat de grens Roemenië – Hongarije om 16.30 uur bereikt werd. Helaas had de Hongaarse Douane weer een uitgebreide controle in gedachte. Alle documenten werden grondig gecontroleerd en de oplegger werd uitgebreid geïnspecteerd. Met het kopen van het tolvignet duurde dit alles bij elkaar ruim één uur. Gelukkig bereikte de chauffeurs om 18.00 uur de Hongaarse truckstop.
Maandag 23 september 2019
Het doel van vandaag: Zo ver mogelijk Duitsland in komen. in verband met de vele wegwerkzaamheden onderweg werd besloten om ’s morgens om 5.00 uur te vertrekken. Deze rit werd weer verdeeld in vier shifts. Er werd besloten om tot uiterlijk 19.00 uur te rijden, in Duitsland is later op de avond bijna geen parkeerplaats meer te vinden. Afgezien van een file wegens wegwerkzaamheden op de A8 vóór de grens Oostenrijk – Duitsland bereikten de chauffeurs om 18.40 autohof ‘Rosenhof’ bij Barbing aan de Duitse A3.
Dinsdag 24 september 2019
De laatste etappe. Nog 646 kilometer tot Deurne. Eric heeft met het bestuur van de stichting en de familie van Leeuwen afgesproken om Nic feestelijk te ontvangen in Deurne. Deze rit was zijn laatste voor de Stichting Leven voor Leven vanwege zijn leeftijd. Om 15.45 uur zal iedereen aanwezig zijn op de Industrieweg in Deurne, de parkeerplaats van de opleggers. Met wat tijd rekken en een uitgebreide rustpauze met koffie en gebak lukte dit. Om 15.40 uur kwamen de chauffeurs aan in Deurne. Het voltallige gezin van Nic was er! Een mooi afscheid voor de man die sinds 2007 vele ritten voor de stichting heeft uitgevoerd.
Deurne – Sascût – Deurne: 4447 kilometer
Rij uren: 72 uur en 25 minuten
Dieselverbruik: 992 liter / 22.3L / 100 km
Foto’s: Eric Welten
