Deurnenaar Johnny Mirer speelde afgelopen donderdag in Podium De Wieger de rol van Aksentei Ivanovitsj Propitsjin, in de vertolking van “Dagboek van een gek” van Gogol. Een klassiek verhaal, overgoten met een eigentijds sausje.
Aksentei werkt op een departement en brengt de dag voornamelijk door met het slijpen van pennen in het kantoor van zijn baas. Propritsjin, die ontevreden is over zijn nederige baan, wordt smoorverliefd op de dochter van zijn baas, die hem echter niet ziet staan en al verliefd is op een ander. Door al deze tegenslagen wordt hij helemaal gek. De in het begin van het verhaal normaal ogende ambtenaar hoort honden met elkaar praten en verbeeldt zich zelfs dat hij koning Ferdinand de achtste is. Nadat hij is opgenomen in een krankzinnigengesticht en daar stokslagen krijgt, gelooft hij dat hij te maken heeft met vreemde Spaanse kroningsceremonies en dat de Inquisitie hem gevangen heeft genomen.
Carte Blanche
Mirer maakt deel uit van het kunstenaarscollectief Carte Blanche uit Eindhoven, waar men ruimte biedt aan ‘lastige’ talenten. ‘Lastige’ talenten zijn mensen wier talent lastig is in te bedden in de samenleving. ‘Lastige’ talenten zijn mensen met een verstandelijke beperking, mensen met een psychiatrisch verleden, een autistische stoornis. Veel lastige talenten voelen zich niet gesteund in hun leven, maar geclassificeerd als niet normaal, ziek, onvoldoende. Vaak worden ze uitgelachen of griezelig gevonden. Het zijn ‘die mensen’, ze horen er nooit echt bij. Ze worden geduld mits ze niet teveel overlast veroorzaken of een gevaar vormen voor zichzelf.
Carte Blanche heeft dit verhaal zonder veel moeite kunnen vertalen naar deze tijd, waar veel mensen hun leegtes en pijn opvullen met Facebookberichten, live chats, selfies, tweets en vlogs om maar te laten weten aan de wereld, dat ze er zijn en ook zij een reden hebben om te bestaan in deze moderne soms zo hopeloze ijskoude wereld.
De regie bij deze bijzondere voorstelling was in handen van Stefan Jung.
Foto: redactie DMG
