Het klinkt als een onwaarschijnlijke combinatie, maar ‘asfalt-rocker’ Richard Heesmans en kerkkoorzangeres Ans Vervuurt vormen al sinds 2008 zangduo Ari-Ja. Ze vonden elkaar in, hoe kan het ook anders, café De Muzikant in Neerkant.
Eigenlijk kenden Richard en Ans elkaar eerder, toen ze nog in dezelfde straat woonden in Helenaveen, maar daar bleef het bij groeten. Ieder ging zijn eigen weg, ook op muzikaal gebied.
Geboren Deurnenaar Heesmans raakte besmet met het zangvirus toen hij hele dagen als vrachtwagenchauffeur door het land toerde. “Ik kom uit een chauffeursfamilie. Als achttienjarige had ik al mijn rijbewijzen. Tijdens het rijden stond altijd de radio aan en zong ik keihard mee.”
Inspiratie van Henk Wijngaard
Trucker liedjes, zoals die van Henk Wijngaard, waren favoriet bij de jonge bestuurder. Hij had zelfs ‘Asfalt-rocker’, de titel van een song van Wijngaard, op zijn vrachtwagen staan. Bij hemzelf borrelden na een tijdje ook liedteksten op. Die zette hij, zonder kennis van het notenschrift, op papier.
“Ik schreef op mijn gehoor en met hulp van een synthesizer.” In totaal nam de Deurnenaar vier singles op. Een hiervan, ‘Toch stap ik steeds weer in’, schopte het zelfs tot de top 10 in België. Daarnaast trad Heesmans regelmatig op bij truckerfestivals en was hij te horen op de radio.
Zingen in de kas
De veertien jaar jongere Vervuurt groeide op met muziek in het Limburgse gezin waar ze vandaan komt. “Bij ons thuis stond altijd de radio aan. Mijn ouders hadden een telersbedrijf. Als jong meisje werkte ik mee in de kas en op het veld. Dan luisterden we naar het programma ‘Arbeidsvitaminen’ en zongen mee.”
In 2000 besloot ze haar stem wat vaker in te zetten en trad ze toe tot het koor Musical Voices in Neerkant. Toen de zanggroep andersoortige nummers ging zingen, voelde de Limburgse zich er minder goed thuis. “Ik ben bij het kerkkoor gegaan en daar ben ik gebleven tot dit vorig jaar is opgeheven.”
Muzikale én romantische klik
Richard was ondertussen neergestreken in Meijel, maar bezocht regelmatig café De Muzikant in Neerkant. Daar ontmoetten ze elkaar na zoveel jaar weer. “Ik wist dat Ans mooi kon zingen, dus ik vroeg haar: ‘Zullen we een keer afspreken om te kijken of onze stemmen bij elkaar passen?’”
De muzikale klik bleek er te zijn. Na een tijdje was er ook op liefdesgebied een match. “We repeteerden veel samen en traden samen op. Van het een kwam het ander”, vertelt Ans met een knipoog.
Nu zijn ze alweer vijftien jaar samen en werken ze nog steeds aan het uitbouwen van hun repertoire. “We zijn begonnen met ‘gezellige muziek’, zoals liedjes van Corry Konings en de Zangeres zonder Naam. Daar was vraag naar in de verzorgingstehuizen waar we toen vooral optraden.”
Van levensliederen naar country
Gaandeweg pasten de twee hun muziekkeuze aan. Naast ouderen kwam er een nieuwe doelgroep bij, mensen van middelbare leeftijd. “Die zijn natuurlijk weer opgegroeid met andere songs. De laatste jaren merken we ook dat country steeds meer gevraagd wordt.”
Die muziekstijl past uitstekend in het straatje van het duo omdat country een zekere gelijkenis vertoont met de trucker liedjes die Richard veertig jaar geleden zong. “We hebben onlangs het nummer Cotton Fields van Creedence Clearwater Revival opgenomen. Dat staat nu op ons YouTube kanaal en is al bijna vierhonderd keer beluisterd.”
Het bijbehorende filmpje maakte Heesmans zelf, net zoals hij de techniek rondom hun optredens verzorgt. Boxen, een mengpaneel, versterker, alles gaat mee om een goeie performance neer te zetten. “Het is dan wel een hobby, maar het moet zo professioneel mogelijk klinken”, zegt de zanger stellig.
Plezier en energie
Reclame maken is nooit nodig. Van het ene optreden komt vaak het andere. “Het gebeurde wel eens dat we vier keer per week optraden. Daarnaast werk ik ook nog in de zorg”, vertelt Ans. “Dat werd teveel.”
Ook Richards leeftijd, 75, speelt mee om het voortaan wat rustiger aan te doen. “Vroeger trokken we met de camper naar Spanje om daar te zingen voor Nederlanders die er overwinteren. Dat doen we niet meer. We plannen de boekingen nu om onze eigen vakanties heen.”
Aan stoppen denkt het duo voorlopig niet. “We krijgen zoveel energie terug van de mensen voor wie we optreden. Vaak dansen en zingen ze mee. Als het publiek geniet, genieten wij ook.” Via deze link zijn zo’n veertig nummers van Ari-ja te beluisteren.
Foto’s: zangduo Ari-Ja/Babette Margés
