19.2 C
Deurne
dinsdag 29 april 2025
TOP-BANNER-ANIM-3-SEC
Home Blog Pagina 174

Deurnese XXL Nutrition opent nieuw hoofdkantoor en verdubbelt magazijnruimte

Voedingssupplementenproducent en -leverancier XXL Nutrition heeft afgelopen zaterdag haar nieuwe hoofdkantoor in Deurne geopend en de magazijnruimte uitgebreid met 5.000 vierkante meter. Het bedrijf dat in 2004 werd opgericht door Deurnenaar René van der Zel heeft de hoofdvestiging ook voorzien van nieuwe inpakstraten en een in-house gym.

De uitbreiding is volgens het bedrijf nodig vanwege de toegenomen verkoop. “Na jaren van stabiele groei kwam vanaf 2022 de vaart er echt in”, zegt CCO Jordy Holthuijsen. “Dat jaar zag XXL Nutrition een groei van grofweg 70 procent. Vorig jaar hebben we dat nog eens dunnetjes overgedaan en natuurlijk heeft dat gevolgen voor de magazijn- en kantoorruimte die we nodig hebben om deze groeicijfers bij te benen.”

Voor elke sporter
Die ontwikkeling is onder meer het gevolg van de verbreding van het assortiment producten dat zich op een breder publiek richt. “We zijn definitief uit onze niche gekropen. Van een merk puur gericht op krachtsporters, hebben we ons ontwikkeld tot een merk voor elke sporter”, vertelt eigenaar René van der Zel. Ook wil XXL Nutrition haar activiteiten uitbreiden naar de rest van Europa. “Waar we tot nu toe hoofdzakelijk focusten op Nederland en België, is het tijd om ons vizier de komende jaren ook meer op andere Europese landen te richten.”

Het Deurnese XXL Nutrition levert producten aan onder meer sportscholen, supermarkten, tankstations, scholen en verzorgings- en ziekenhuizen. Het bedrijf is ontstaan uit de passie van René van der Zel voor sport en vooral bodybuilding. In 2003 was de Deurnenaar afgestudeerd als elektrotechnisch ingenieur en had hij een goede baan bij het Energiebedrijf. Daarnaast deed hij in zijn vrije tijd aan krachtsport waarbij je om spieren op te bouwen veel eiwitten nodig hebt. “Die kan je voor een groot deel uit je voeding halen, maar het is handig om met eiwitshakes aan te vullen. Probleem was alleen dat ik van alle eiwitshakes last van mijn buik kreeg”, legt Van der Zel uit.

Emmertjes
Toen hij een keer ging trainen bij een vriend in Duitsland maakte hij kennis met een zogeheten ‘whey shake’. “Normaal lag dan binnen tien minuten mijn buik overhoop, maar nu helemaal niets.” De interesse van René was gewekt en van de vriend hoorde hij dat in het Duitse dorp een producent was gevestigd die babyvoeding maakte en daarvoor dit eiwit ook gebruikte. “Wij erheen en aan de achterdeur een aantal emmertjes gekocht. Terug in Nederland een aantal vrienden die shake laten testen en iedereen vond het top. Elke keer als ik naar Duitsland ging, moest ik weer voor meer mensen shakes meenemen, tot die tijd nog allemaal een vriendendienst”, legt Van der Zel uit.

“Nog een ‘meevaller’, omdat ik geen auto meer had stond de garage leeg en had ik ook gelijk plek om producten op te slaan.”

Het omslagmoment naar professionele productie kwam voor René op een heel bijzondere manier: “Begin 2004 kocht ik een tweedehands BMW Cabrio. Ik had de auto net, toen ik op het geniale idee kwam om zonder ervaring te proberen te driften en bij de tweede bocht ging het helemaal mis en knalde ik tegen een lantaarnpaal.” Zijn auto raakte hierbij total loss en Van der Zel bedacht zich ineens dat hij een manier moest vinden om dit verlies terug te verdienen: “Echt handig was dat natuurlijk allemaal niet, maar toen had ik waarschijnlijk mijn wilde haren nog.”

Garage van Van der Zel in de beginperiode.

Garage
In eerste instantie zat hij flink in de stress, maar al snel dacht hij aan de ‘whey shakes’ die René altijd voor vrienden meenam. “Die zou ik kunnen verkopen. De kwaliteit was top, gunstige prijs en iedereen was daar tevreden over. Nog een ‘meevaller’, omdat ik geen auto meer had stond de garage leeg en had ik ook gelijk plek om producten op te slaan.”

Hij nam contact op met de Duitse producent over wat er mogelijk was: “Ze hadden ook nog andere supplementen, zoals creatine, weight gainers en aminozuren, die konden ze allemaal leveren.” Ondertussen was het zomer 2004 en begon Van der Zel na te denken over het bouwen van een ‘brand’ voor zijn voedingssupplementen: “Ik weet nog goed dat ik op het strand lag en plotseling een ingeving had: XXL Nutrition! Dat leek me de perfecte naam. Snel naar huis en na wat onderzoek bleek dat het merk nog niet bestond en het domein xxlnutrition.nl nog beschikbaar was.”

Blut
René had wel één ‘klein’ probleempje: “Ik was blut! Al mijn geld zat in de total loss gereden BMW en ik was niet allrisk verzekerd. Ik had uitgerekend dat ik een bedrag van 5.000 euro nodig had om de boel op te starten.” Veel mensen raadden hem af om voor zichzelf te starten omdat ze meenden dat niemand op het product zat te wachten, maar de ouders van Van der Zel wilde hem wel graag helpen.

In het begin was dat voor Van der Zel pionieren en zelf alleS uitvinden. Hij had geen geld om een website te laten bouwen, dus kocht hij het boek ‘FrontPage voor Dummies’: “De eerste site heb ik toen zelf in elkaar geknutseld. Terugkijkend was deze zelfs voor die tijd heel slecht maar het werkte en je kon erop bestellen.”

Tekst gaat verder onder de video.

‘Uit de hand gelopen’
In 2005 stopte hij met zijn nadere werk en ging volop met XXL Nutrition aan de slag. “Vanaf dat moment is het eigenlijk langzaamaan uit de hand gelopen. Door de groei kwam er meer personeel en we hadden ook steeds een groter magazijn nodig”, vertelt René. Op een gegeven moment vond hij het tijd voor een eigen pand met 2.500 vierkante meter magazijn en een kantoor. “Toen we daar in 2018 introkken hadden we al snel meer ruimte nodig. Binnen een jaar hebben we 2.000 vierkante meter magazijn laten aanbouwen”, aldus Van der Zel.

Ondertussen is het voedingssupplementenmerk uit Deurne uitgegroeid van niche product tot een bekend merk voor elke sporter. Ook veel topsportclubs en Olympische sporters gebruiken de producten van René om hun prestaties te verbeteren. In 20 jaar tijd is er heel wat veranderd; wat begon als een eenmanszaak met tien producten in een garage van vijftien vierkante meter, is nu de marktleider op het gebied van sportvoeding in Nederland en België, met meer dan 3.500 afzonderlijke producten, 200 medewerkers (100 FTE), 3000 orders per dag en sinds dit weekend ongeveer 10.000 vierkante meter magazijnruimte.

Op TikTok geeft eigenaar en oprichter van XXL Nutrition een rondleiding in de nieuwbouw zover die in februari gereed was. De video kun je hieronder bekijken.

@xxlnutrition PRECIES 1 JAAR GELEDEN begon de bouw van ons nieuwe kantoor en magazijn vanwege de enorme groei van 65% in 2023🚀 Het einde van de nieuwbouw nadert en oprichter René leidt ons persoonlijk rond om de voortgang te tonen📈 #xxlnutrition #nieuwbouw #supplement #businessgrowth ♬ origineel geluid – XXL NUTRITION

Foto’s: XXL Nutrition/René van der Zel

[VIDEO] Beruchte Deurnese broodfokker trekt hoger beroep in en wacht lange gevangenisstraf

Kevin T. uit Deurne die jarenlang zijn honden slecht verzorgde en ze illegaal fokte, legt zich toch neer bij de straffen die hij hiervoor vorig jaar oktober kreeg. De rechtbank in Zwolle veroordeelde hem toen tot achttien maanden cel, waarvan de helft onvoorwaardelijk. Ook werd bepaald dat hij tien jaar lang geen dieren mag houden.

Eigenlijk zou deze woensdagochtend bij het gerechtshof in Arnhem het beroep dienen dat hij had aangetekend, maar de 37-jarige fokker heeft dat ingetrokken. Het is niet bekend waarom. Het hof verwijst desgevraagd door naar de advocaat van de man, maar die heeft nog niet gereageerd.

Nieuwe rechtszaak
Het besluit betekent wel dat hij voor negen maanden de gevangenis ingaat en misschien wel voor een nog langere periode. In april werd hij namelijk gearresteerd, omdat hij zowel in Heerlen als in België honden op dieronvriendelijke wijze hield. Hiermee overtrad hij de voorwaarden die de rechtbank in Zwolle hem vorig jaar had opgelegd. En dat leidt weer tot een nieuwe rechtszaak, die voor 20 augustus is gepland.

In afwachting van deze zitting zit de man al bijna een maand vast. Later deze maand wordt bepaald of zijn voorarrest wordt verlengd.

In deze video van de LID zie je hoe de honden van de broodfokker erbij zaten:

Schrijnende situaties
‘Grootschalig dierenleed’, zo betitelde de rechtbank in Zwolle vorig najaar de omstandigheden waaronder de honden van de fokker uit Deurne moesten leven. Jarenlang liet hij ze in hun eigen poep liggen of gaf hij hen geen schoon water. Veel dieren waren in een slechte conditie en een groot aantal honden had een verklitte vacht.

De schrijnende situaties kwamen aan het licht bij controles van onder andere de Landelijke Inspectiedienst Dierenwelzijn (LID). Ondanks waarschuwingen en opgelegde maatregelen deed de man er niets aan, hij ontkende ook zijn dieren te hebben verwaarloosd. Zelfs nadat de LID dieren had meegenomen.

De rechter maakte er korte metten mee: negen maanden cel en nog eens negen maanden als hij de komende tien jaar weer de fout in zou gaat. Hij mag in die periode ook geen dieren houden. Ook kreeg de man een beroepsverbod van zes jaar en negen maanden.

Lees ook: Nieuwsdossier: Hardleerse Deurnese broodfokker

Bron: Omroep Brabant Tekst: Hans Janssen

Foto: Landelijke Inspectiedienst Dierenwelzijn (LID)

Richard Berkhout nieuwe assistent-trainer bij vaandelteam ZSV

Hoofdtrainer Ralf van den Heuvel krijgt met ingang van het nieuwe seizoen ondersteuning van Richard Berkhout als assistent-trainer van ZSV 1. Met zijn ruim 43 jaar lidmaatschap van ZSV en jaren trainerservaring ziet de club Berkhout als een zeer welkome aanvulling op de staf. Hij gaat assisteren bij de trainingen en wedstrijden van het Zeilbergse vaandelteam.

Richard Berkhout is bij ZSV een bekend gezicht in de kantine en heeft zelf 30 jaar gevoetbald. Daarnaast gaf hij zijn eigen kinderen jarenlang training en heeft hij bij ZSV de standaardteams getraind en afgelopen seizoen de JO19 onder zijn hoede gehad.

Met Ralf van den Heuvel en Richard Berkhout heeft de Zeilbergse ploeg nu een trainersduo dat volledig bestaat uit eigen talent van ZSV. Beiden zijn al tientallen jaren lid van de club en zijn hierdoor niet alleen al bekend met veel spelers, maar ook met de mentaliteit en de sfeer binnen ZSV. “Het is bijzonder om binnen de club de cirkel van jeugdspeler, naar jeugdtrainer, naar eerste elftalspeler en nu als trainer van het eerste elftal rond te maken”, vertelt Van den Heuvel.

Foto: ZSV

Rommelmarkt Scouting Deurne geeft organisatie jaarlijks welkome financiële aanvulling

Bij Scouting Deurne zijn de leden deze week al druk bezig met de voorbereidingen voor de jaarlijkse rommelmarkt. Op tweede pinksterdag worden bij Scoutcentrum De Muggenhof in Deurne weer allerlei tweedehandse spullen aangeboden, zoals speelgoed, elektrische apparaten, kleding, aardewerk, glaswerk, servies en boeken. Het is de 42ste keer dat de scouting deze rommelmarkt houdt. 

Komend weekend worden van 17 mei tot en met 19 mei bruikbare spullen door de scoutingleden opgehaald en gesorteerd. Vervolgens worden op maandag 20 mei de ingezamelde artikelen tentoongesteld en te koop aangeboden tijdens de rommelmarkt bij het clubgebouw. Ook worden daar de mooiste spullen per opbod verkocht.

Financiële injectie
Voor de markt zijn op dit moment al verschillende vrijwilligers en oudste jeugdleden bezig met het opbouwen van de marktkramen en het in orde maken van het terrein. 
Het evenement is voor Scouting Deurne een goede manier om de organisatie jaarlijks een financiële injectie te geven. “De opbrengst van de rommelmarkt komt ten goede aan alle groepen van Scouting Deurne. Zo kunnen we de bijdrage voor kampen en weekenden laag houden voor onze leden”, zegt de de vereniging.

Huis-aan-huisfolder
Op vrijdag 17 mei en zaterdag 18 mei komen de scoutingleden spullen aan huis ophalen in verschillende Deurnese wijken. Aangeboden artikelen kunnen mensen die twee dagen aan de straat zetten. Door de huis-aan-huisfolder op de spullen te bevestigen, kun je voor de scouting duidelijk maken dat die spullen door hen mee kunnen worden genomen.

Op vrijdag wordt er opgehaald tussen 19.00 uur en 21.30 uur in de volgende wijken:
Vlier-Noord, Vlier-Zuid, Houtenhoek, Vennen, Helleman en een deel van het Centrum (gebied tussen Visser, Helmondseweg, Zandbosweg en Houtenhoekweg)

Zaterdag haalt Scouting Deurne spullen op tussen 10.00 uur en 16.00 uur in de volgende wijken: Heiakker, Walsberg, Provinciënwijk, Stationsbuurt en Koolhof, met uitzondering van het gebied tussen de Maassingel, Hagelkruisweg, Zeilbergsestraat en Deltasingel.

Je kunt vrijdag 17 mei of zaterdag 18 mei ook zelf spullen brengen naar Scoutcentrum De Muggenhof aan de Albert Schweizerstraat 38 in Deurne. Daar vindt op tweede pinksterdag ook de rommelmarkt plaats van 11.30 tot 16.00 uur. De entree bedraagt 3 euro, kinderen onder begeleiding hebben gratis toegang.

Foto: Scouting Deurne

Basisschool Zeilberg in de race voor verkeersplein op speelplaats

De leerlingen en leraren van Basisschool Zeilberg willen graag een verkeersplein op hun speelplaats. Daarom doen ze net als ruim 300 andere scholen in Nederland mee aan de actie ‘Een ANWB Verkeersplein voor een schoolplein’. Daarbij hopen de kinderen en leerkrachten dat er zoveel mogelijk mensen hun stem uitbrengen op de Zeilbergse school.

Om veilig aan het verkeer te kunnen deelnemen, moeten kinderen meters maken. Uit een recent onderzoek van de ANWB blijkt dat ongeveer 50 procent van de leraren en weggebruikers de indruk hebben dat kinderen minder veilig door het verkeer bewegen als gevolg van afgenomen fietsvaardigheden en gebrek aan verkeersinzicht.

Gevaren
Kinderen zouden steeds minder fietsen en zo te weinig praktijkervaring opdoen. Leerlingen die deze beleving wel actief meemaken, blijken zich eerder bewust te zijn van de gevaren in het verkeer en kunnen dus ook sneller zelfstandig naar school.

Een ANWB Verkeersplein helpt bij de bewustwording omdat ze hierop dagelijks kunnen oefenen met verschillende verkeerssituaties, waaronder oversteekoefeningen, het nemen van scherpe bochten, inhalen van andere verkeersdeelnemers en het nemen van een rotonde. Daarnaast leren kinderen de betekenis van verkeersborden.

Lesprogramma
Ook ontvangen de winnende scholen het ANWB Verkeersplein lesprogramma, een verkeerslicht en een ANWB fietsje. Het verkeersplein wordt in één dag aangelegd met thermoplast en heeft een afmeting van 15 bij 15 meter.

Tot uiterlijk 31 mei kan er worden gestemd op de scholen die net als Basisschool Zeilberg zijn genomineerd. In elke provincie wordt er door de ANWB één verkeersplein geschonken. In de stemperiode is het aan de genomineerde scholen om zelf zoveel mogelijk stemmen te werven. Alle scholen hebben hiervoor een tool-kit met diverse communicatiematerialen gekregen.

Motivering
Na de stemfase wordt per provincie een top 3 bepaald aan de hand van het aantal stemmen, maar er wordt ook gekeken naar de motivering die de school heeft gegeven over waarom zij een verkeersplein goed kunnen gebruiken. Daarnaast wordt het behaalde aantal stemmen per school naar rato verdeeld over het aantal leerlingen. Een kleine school maakt op die manier evenveel kans op het winnen van een verkeersplein als een grote school.

De top 3 van elke provincie wordt voorgelegd aan de Adviescommissie van het ANWB Fonds die bepaalt welke scholen uiteindelijk een verkeersplein winnen. De uitslag wordt bekendgemaakt op 24 juni. Stemmen op Basisschool Zeilberg kan via deze link.

Foto: ANWB

Vlierdense Cobi van Baars grijpt naast Libris Literatuur Prijs met roman ‘De Onbedoelden’

Ze stond met haar roman ‘De Onbedoelden’ op de shortlist met nog vijf andere genomineerden, maar de in Vlierden geboren Cobi van Baars greep maandagavond net naast de Libris Literatuur Prijs van dit jaar. In het tv-programma Nieuwsuur werd ‘Ik kom hier nog op terug’ van Rob van Essen gekozen tot beste Nederlandstalige roman van 2024.

Het is de tweede keer dat Van Essen de prijs wint; in 2019 won hij ook met zijn boek ‘De goede zoon’. Naast de literatuurprijs krijgt de winnaar ook een geldbedrag van 50.000 euro. De zes genomineerden, waaronder Van Baars, kregen eerder al elk een bedrag van 2.500 euro.

Lovende recensies
Het boek van Cobi van Baars, die tegenwoordig in Cuijk woont, werd dit afgelopen maanden met juichende recensies ontvangen: ‘Een indrukwekkend en ontroerend boek’, schreef De Volkskrant, die haar vier sterren toebedeelde. Ook dagblad Trouw was lovend over het boek: ‘Van Baars schrijft meeslepend. Wat een verhaal! Wat een vertelkracht!’, oordeelde schrijver en recensent Stefan Brijs. De NRC omschrijft de roman als ‘rijk en buitengewoon boeiend’.

In het boek van Van Baars wordt beschreven hoe een vrouw na bevalling van een tweeling haar twee dochters moet afstaan van haar ouders omdat ze ongetrouwd is. De meisjes worden zonder medeweten van hun moeder van elkaar gescheiden en weten ook niet van elkaars bestaan af. Als dit geheim jaren later aan het licht komt, begint hun zoektocht naar elkaar en naar een gemist verleden.

Lesmateriaal
Van ‘De Onbedoelden’ is voor scholen ook lesmateriaal beschikbaar dat bedoeld is om leerlingen aan te zetten tot denken en praten over boeken zodat ze er een onderbouwde mening over kunnen vormen. De les gaat over taal, het verhaal en over wat een boek teweegbrengt. De les van 20 minuten bestaat uit 12 fotoslides met interactieve quizzen, tekst en een video. Het lesmateriaal vind je op lessonup.com

Ook is er een podcast gemaakt over de roman van Cobi van Baars, waarin ze wordt geïnterviewd en het boek wordt besproken door presentatrices Anna en Lotte. Zij bespreken ‘De Onbedoelden’ in vertelvorm, waardoor je het verhaal als lezer steeds meer bij elkaar puzzelt. Ook praten ze over hoe ze het zelf zouden vinden om er op je 21ste achter te komen dat je een tweelingzus hebt en leggen ze uit met welk personage ze zich het meest identificeren.

Daarna schuift Cobi van Baars aan en vertelt wat haar in het verhaal heeft getriggerd om ‘De Onbedoelden’ te schrijven, hoe ze de losse brokken informatie tot één verhaal heeft gelijmd en over het schrijfproces dat in grote mate intuïtief is geweest. De podcast kun je onder meer beluisteren via spotify.com.

Lees ook:

Foto: Atlas Contact

Kapel Willibrordhaeghe in Deurne al vijftig jaar de plek waar iedereen welkom is en mensen ‘elkaar verstaan’

De kapel van kloosterhotel Willibrordhaeghe in Deurne is al sinds 1975 de plek waar alle eerste zondagen van de maand wordt samengekomen voor de eucharistievieringen van Kapelgroep Willibrordhaeghe. Met Kerstmis, Pasen en Pinksteren vinden er ook thematische vieringen plaats en komend pinksterweekend is het op zondag 19 mei de vijftigste keer dat er zo’n bijeenkomst is.

De vieringen kunnen rekenen op een vaste groep bezoekers uit de hele regio. “Dat zijn niet alleen mensen uit de gemeente Deurne, ze komen ook vanuit bijvoorbeeld Helmond, Asten, Someren en Gemert-Bakel naar de kapel van Willibrordhaeghe. Zelfs hotelgasten komen wel eens op zondagochtend binnengelopen. Het is denk ik uniek in Nederland dat een hotel een eigen kapel heeft”, vertelt Gerard Jansink van Kapelgroep Willibrordhaeghe.

Missiehuis
Dit jaar is het met Pinksteren de vijftigste keer dat er een themaviering plaatsvindt. Een bijzondere mijlpaal voor een initiatief dat ontstond toen de kapel nog deel uitmaakte van het Sint Willibrord Missiehuis. Destijds vulde de kapel zich tijdens Pinksteren 1975 met nieuwe gezichten. Een berichtje dat in de lokale pers en op halve A4’tjes onder bekenden en mogelijk geïnteresseerden was verspreid, had gevulde banken als resultaat.

“Pessimisten, die voorspelden dat dit idee een vroege dood zou sterven, kregen ongelijk.”

De eerste viering in de kapel vond plaats met als titel: ‘Elkaar verstaan’. “Niemand kon toen vermoeden dat dit het begin zou zijn van een onafgebroken reeks van thematische vieringen op die plek, nu al 50 jaar lang”, zegt Jansink. Want in de beginperiode van de vieringen was er nogal scepsis over de behoefte aan dergelijke bijeenkomsten.

Ook in Deurne kenden de parochiekerken namelijk in de jaren ’70 een leegloop. “Pessimisten, die voorspelden dat dit idee een vroege dood zou sterven, kregen ongelijk. Een ‘Werkgroep thematische vieringen’ ging aan de slag en is nog steeds actief”, aldus Gerard Jansink.

Eigentijdse vorm
Waarom de vieringen in de kapel wel aansloegen is volgens Jansink wel te verklaren: “De gedachte was om de kapel dienstbaar te maken aan de omwonende gemeenschap en op kleinere schaal eucharistievieringen te houden in een wat nieuwere eigentijdse vorm. De initiatiefnemers, waaronder de paters Koos van Dijk en Martien van Dijk van de SVD (Societas Verbi Divini), hebben destijds een impuls gegeven aan een meer hedendaagse manier en verdieping van liturgische vieringen.”

Hierdoor werden volgens Jansink ook andere groepen in Deurne en omgeving en van verder weg geïnspireerd. “Met als belangrijkste doel: in de vieringen samen op zoek gaan naar wat de boodschap van het evangelie aan de mens van vandaag de dag te bieden heeft en dat op een eigentijdse manier verwoorden”, zegt Gerard Jansink van de werkgroep.

Rode draad
Als hij terugkijkt naar de titels en thema’s die in de 50 jaar de revue passeerden in de kapel van het voormalige Deurnese Missiehuis en de uitwerking daarvan, blijkt voor Jansink de boodschap van bevrijding, van gerechtigheid en van openheid naar anderen de rode draad te zijn: “Altijd heel duidelijk in de vertaling van het evangelie naar deze tijd, maar soms ook breder met thema’s als: Wereld zonder muren, Bruggen naar Bevrijding, Eenheid in verscheidenheid, De geest van vrijheid.”

De titel ‘Elkaar verstaan’ van de eerste viering in 1975 is in het bestaan van de kapel en de vieringen door de jaren heen een belangrijk, terugkerend motto geweest. “Achteraf kun je denk ik wel vaststellen dat die titel – onbedoeld – al die jaren is blijven doorwerken en is blijven inspireren. Aan de hand van teksten en liederen op zoek gaan naar de kern van de christelijke boodschap, met respect voor ieders eigenheid en openstaand voor de manier waarop mensen hun eigen leven inrichten”, legt Gerard Jansink uit.

‘Ander wei’
De inbreng en reacties van de kerkbezoekers zijn ook een belangrijke inspiratiebron voor de werkgroep. Na de vieringen wordt bij de koffie regelmatig van gedachten gewisseld over hoe de kapelbezoekers de viering hebben ervaren. “Hun reacties zijn telkens weer verrassend. Zeker in de beginjaren moest wel eens behoedzaam worden omgegaan met de omliggende parochies die niet graag schaapjes naar een andere wei zagen trekken”, vertelt Jansink met een lach. “Omgekeerd werden bezoekers van de thematische vieringen van daaruit actief in de eigen parochie. ‘Iedereen is hier welkom, niemand wordt uitgesloten’ klonk het vaak tijdens de vieringen. Zo kon deze kapel voor menigeen geen uitvlucht, maar toevlucht worden.”

“Ik denk niet dat mensen tegenwoordig per se minder affiniteit hebben met het geloof, maar daar gewoon meer zelfstandig en zelfdenkend in geworden zijn.”

Op enkele mensen van het eerste uur na is de samenstelling van de werkgroep thematische vieringen in de loop van de jaren vernieuwd en noemen de leden zich sinds een paar jaar Kapelgroep Willibrordhaeghe. Twee keer per maand komen ze samen om de vieringen voor te bereiden. Daarbij zijn de voor die zondag of feestdag voorliggende lezingen uit Oude en Nieuwe Testament het uitgangspunt, maar wordt ook altijd ingespeeld op de actualiteit. “Wat hebben die lezingen van vroeger vandaag de dag voor boodschap voor deze samenleving in groot en klein verband? Dat zijn zaken die we in de werkgroep bespreken en dan groeit een onderwerp en wordt het uiteindelijk door alle leden samen gevormd”, vertelt Jansink.

Zelfdenkend
Een jaar of tien geleden kwamen er nog rond de 125 mensen naar de maandelijkse vieringen. Tegenwoordig zijn het gemiddeld 65 bezoekers die in de kapel van Willibrordhaeghe zijn te vinden op de eerste zondagen van de maand. “Dat is dus wel eens meer geweest. Net als in de jaren ’70 zien we ook in de laatste 10 jaar een terugloop. Ik denk niet dat mensen tegenwoordig per se minder affiniteit hebben met het geloof, maar daar gewoon meer zelfstandig en zelfdenkend in geworden zijn”, aldus Gerard Jansink. Hij ziet ook dat mensen steeds vaker een druk leven hebben, waarin er geen tijd is om elke week naar de kerk te gaan: “Dan kiezen ze misschien om bewust een paar keer per jaar een bepaalde viering bij te wonen. Tijdens Kerst is het bijvoorbeeld in onze kapel altijd echt meer dan volle bak.”

“We zaten daar niet als bange apostelen, met de deuren en ramen gesloten. We voelden ons geïnspireerd door de Heilige Geest en zeiden tegen elkaar: ‘We gaan door, ook als er niet altijd een gewijde voorganger is.’”

2015 was voor de werkgroep een jaar dat veel onzekerheid teweegbracht met het vertrek van de paters en broeders van het Missiehuis. “Gelukkig konden we de vieringen blijven voortzetten op deze locatie en hebben we nu ook goede afspraken hierover met het Fletcher Hotel”, vertelt Jansink van Kapelgroep Willibrordhaeghe. Het vertrek van de missiecongregatie uit Deurne in september 2015 betekende ook dat er voortaan niet altijd een priester was voor de diensten. “We vroegen de vaste bezoekers naar hun mening. Het antwoord was duidelijk dat Pinksteren moest doorgaan en dat de vieringen moesten blijven.”

‘Pinksteren gaat door!’
Gerard Jansink herinnert zich de woorden van Pater Koos van Dijk in zijn overweging met Pinksteren in 2015: ‘De situatie in 1975 was voor ons de reden met deze vieringen te beginnen, en nu, in 2015, gaan we nog steeds die uitdaging aan. Ons motto vandaag is daarom: ‘Pinksteren gaat door!’ Iets dat de werkgroep op dat moment enorm heeft gesterkt. “Bij onze eerste vergadering na Pinksteren 2015 hebben we over de toekomst nagedacht. We zaten daar niet als bange apostelen, met de deuren en ramen gesloten. We voelden ons geïnspireerd door de Heilige Geest en zeiden tegen elkaar: ‘We gaan door, ook als er niet altijd een gewijde voorganger is.’ En onze boodschap bleef: de goede boodschap van Jezus van Nazareth vertalen, hertalen naar deze tijd”, aldus Jansink.

Pater Koos van Dijk in 2019.

Pinksteren is voor zowel de werkgroep als de bezoekers van de kapel het feest van enthousiastelingen en doorzetters. “Bij het vertrek van de paters en broeders van de SVD in 2015 durfde niemand te voorspellen dat er in 2024 nog steeds thematische vieringen zouden zijn in de kapel van kloosterhotel Willibrordhaeghe. We zijn doorgegaan én we zien nog steeds uitdaging in het werken aan ‘elkaar verstaan’. De behoefte aan op deze manier kerk zijn en aan samen vieren is ook in 2024 een grote stimulans voor de leden van Kapelgroep Willibrordhaeghe om elke maand op zoek te gaan naar de boodschap van de lezingen van de zondag”, besluit Gerard Jansink.

De Pinksterviering vindt zondag 19 mei om 10.30 uur plaats in de kapel van kloosterhotel Willibrordhaeghe aan de Vlierdenseweg 109 in Deurne. Ook pater Koos van Dijk, één van de mensen van het eerste uur, is aanwezig bij de viering. Het thema van de dienst is komende zondag: ‘Pinksteren, luisteren in veelvoud.’

Foto’s: DeurneWiki/Gerard Jansink

Paarden in Deurne bevrijd uit erbarmelijke omstandigheden; dieren maandenlang in te kleine en smerig schuur

Bij een controle door de Landelijke Inspectiedienst Dierenwelzijn (LID) en de politie zijn vorige week in de gemeente Deurne twee verwaarloosde paarden aangetroffen. De dieren bleken al maandenlang opgesloten te zitten in een natte, met urine en mest verontreinigde schuur.

“Omdat er geen droge sta- of ligplek was, zaten de viervoeters zelf ook van top tot teen onder de mest en hadden slechte hoeven die niet verzorgd werden. Eén van de dieren was veel te mager. Tijdens de controle hadden ze geen water of voedsel”, meldt de Inspectiedienst Dierenwelzijn.

Het krakkemikkige gebouwtje van hout en golfplaten waar de dieren in stonden, was vrijwel volledig afgesloten waardoor ze geen enkel uitzicht en nauwelijks bewegingsruimte hadden. De paarden stonden volgens LID letterlijk maandenlang opgesloten tussen vier muren.

De paarden zijn in overleg met de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) meegenomen. De eigenaar moet alle kosten voor transport, vervangend onderdak en (medische) verzorging betalen en krijgt van de politie een proces-verbaal, waarna de officier van justitie zich over de zaak buigt.

Foto’s: Landelijke Inspectiedienst Dierenwelzijn (LID)

Nieuwe voorjaarsmarkt tussen het groen aan het spoor in Deurne

Coöperatie Stationspark Deurne is al jaren bezig met het verfraaien van de omgeving rondom het treinstation. De moestuin en groenstrook aan de Spoorlaan zijn hiervan onderdeel. Om dit gebied op de kaart te zetten, houdt de coöperatie op tweede pinksterdag de allereerste Groene Spoormarkt.

“De term ‘groen’ kun je breed oppakken”, licht Michel Lintermans van het Stationspark toe. “We verkopen bijvoorbeeld planten en insectenhotels, maar ook tweedehands boeken en producten van gerecycled materiaal op de markt.”

De Deurnese Tiny Koppens, mede-initiatiefnemer, is iemand die van oud textiel onder andere shawls en tassen maakt. “Ik sta zelf hiermee op de markt. Daarnaast verkoop ik spullen uit Oeganda, zoals sieraden en mandjes. De opbrengst van mijn kraam gaat volledig naar de stichting Farmers Families Future Uganda.”

In totaal staan er zo’n twintig deelnemers. Ook aan de inwendige mens is gedacht. Er is een barbecue-stand van restaurant In de Heerlyckheid dat ook aan de Spoorlaan ligt. De kramen staan verspreid over de groenstrook die voor de moestuin ligt.

De Groene Spoormarkt vindt plaats op maandag 20 mei tussen 13.00 en 16.00 uur. De toegang is gratis.

Foto’s: Coöperatie Stationspark Deurne

Ebusco wil met Michiel Peters als Co-CEO zaken weer op de rit krijgen

Begin dit jaar kondigde Ebusco al aan dat oprichter en CEO Peter Bijvelds versterking zou krijgen van een co-topman. De Deurnese busfabrikant heeft dinsdag bekendgemaakt dat Michiel Peters per 1 augustus zal starten als Co-CEO en voorzitter van het Executive Team van Ebusco. Hij volgt hiermee Frank Meurs op die als ad interim Co-CEO optrad, terwijl er werd gezocht naar een permanente oplossing.

Michiel Peters heeft meer dan 20 jaar ervaring als CEO en COO in de industriële sector, waarvan 4 jaar als CEO van Vanderlande en 6 jaar als CEO van Moba Group. Hij begon zijn carrière bij McKinsey & Company. Peters heeft een masterdiploma in Technische Natuurkunde behaald aan de Technische Universiteit Delft en is gepromoveerd aan de Technische Universiteit Eindhoven.

‘Pole position’
Peter Bijvelds is positief over de komst van de nieuwe Co-CEO: “Ik ben erg blij dat Michiel zich bij Ebusco voegt en samen met mij leiding zal geven. Michiel heeft meer dan 20 jaar ervaring in het leiden van industriële bedrijven en ik ben ervan overtuigd dat we met het nieuwe Executive Team in ‘pole position’ staan om de groeistrategie te realiseren.”

Voorzitter Derk Haank van de Raad van Commissarissen van Ebusco voegt toe: “Met de komst van Michiel Peters kan het bedrijf zich concentreren op het omkeren van de financiële prestaties en het realiseren van het groeiplan.”

Capital Markets Day
Gezien de voorgestelde nominatie en de verantwoordelijkheid van Peters op het gebied van strategie en operationele zaken heeft Ebusco besloten de Capital Markets Day te verplaatsen naar eind 2024. Peters gaat deze tijd gebruiken om zich verder vertrouwd te maken met de activiteiten en stakeholders van de busfabrikant en zijn eigen visie te ontwikkelen over het bedrijf.

Michiel Peters treedt per 1 augustus in dienst bij Ebusco als Co-CEO en zal het Executive Team van Ebusco voorzitten en rapporteren aan de Raad van Commissarissen. Zijn functie wordt in het vierde kwartaal van dit jaar geformaliseerd.

Frank Meurs, die de rol van Co-CEO sinds januari op interim-basis vervult, zal per 31 juli 2024 met pensioen gaan. Ebusco meldt dat Frank Meurs en Michiel Peters komende weken nauw contact zullen onderhouden om een ​​gedegen overdracht te bewerkstelligen. Topman Peter Bijvelds wil zich met de komst van Peters volledig gaan concentreren op de bedrijfsstrategie, de commerciële groei en productontwikkeling.

Foto: Ebusco

Niets meer te halen voor SJVV dit seizoen na verlies van Sportclub Leeuwen in Roermond

Een laatste strohalm, dat typeerde voor SJVV de laatste en verste uitwedstrijd van het seizoen afgelopen zondag. Na de overwinning op VVV’03 enkele weken terug, wist SJVV al wat het te doen stond: enkel een driepunter zou nog een kans geven op nacompetitie. Op voorhand een loodzware opdracht. Vooral omdat er zoals wel vaker dit seizoen, de nodige personele problemen waren, maar ook zeker omdat er tegen de sterkste tegenstander van deze klasse werd gespeeld. Dat resulteerde uiteindelijk in een 4-0 nederlaag.

Wedstrijdverslag door Ron van der Werf

Het plan was duidelijk: gegroepeerd verdedigen en zelf in de counter gevaarlijk proberen te worden. Niet het spel waar SJVV mee bezig is het eigen te maken, maar in dit geval noodzakelijk om het dreigende gevaar proberen te neutraliseren. Het doel was immers om lang in de wedstrijd te blijven en Leeuwen te frustreren.

Dreigende momenten
In de eerste 20 minuten lukte dat aardig. Ondanks dat Bodhi van Selow wat dreigende momenten voorgeschoteld kreeg, bleef zijn doel schoon. SJVV had een behoorlijke mogelijkheid via Job van Neerven na goed voorbereidend werk van Nick Teeuwen, maar hij raakte de bal verkeerd. Daan Bouwmans had het geluk niet aan zijn zijde na een knappe solo.

De zeer behendige rechtsbuiten van de thuisploeg bleek gaandeweg de eerste helft steeds meer een plaag te worden en SJVV moest alle zeilen bijzetten om hem van scoren af te houden. Dat bleek uiteindelijk niet mogelijk. Nog in de eerste helft wist hij 3x het net te vinden.

Liesblessure Teeuwen
Bij een 1-0 stand knikte Kuunders nog bijna raak uit een hoekschop, maar zijn poging werd nog aangeraakt en verdween langs de verkeerde kant van de paal. Tussendoor werd duidelijk dat Teeuwen de strijd moest staken met een liesblessure, hij werd vervangen door Jo19-speler Lars Verberne, die zijn rol op het middenveld uitstekend vertolkte in het restant van de wedstrijd.

De tweede helft streed SJVV voor wat het waard was en via een mooie actie van Lars van Kuijlenburg, die tussen 3 spelers soleerde, kreeg het nog een kans. Oog in oog met de doelman vergat hij die mooie actie te bekronen met een doelpunt.

Brandende zon
Het was misschien het sprankje hoop dat SJVV nog kon gebruiken, maar onder de brandende zon ebde de krachten bij iedereen steeds verder weg. Het was dan ook het laatste wapenfeit vanuit de kant van de uitploeg. De thuisploeg wist nog eenmaal het net te vinden door uit een corner raak te koppen.

Verder gebeurde er niet veel meer, alhoewel Bouwmans nog van geluk mocht spreken dat hij geen blessure overhield aan een tackle op kniehoogte. Een onbezonnen actie die minstens donkergeel op zou moeten leveren, maar de scheidsrechter wilde deze felle, maar sportieve wedstrijd afdoen zonder kaarten.

Zodoende valt er voor SJVV dit seizoen niets meer te halen, maar wil het goed afsluiten bij de laatste thuiswedstrijd, op Tweede Pinksterdag, tijdens de traditionele seizoenafsluiting op Sportpark D’n Dreef.

Foto: Josanne van der Heijden

Ouderen van Zeilbergse Woonzorgboerderijen staan nog middenin de maatschappij

Op het eerste oog lijken de vier gebouwen op de hoek van de Blasiusstraat en Jagerweg gewone zorgtehuizen te zijn. Wie achterom loopt, ontdekt echter iets anders. De woonboerderijen zijn ingebed in hun landelijke omgeving en al ruim vijf jaar het thuis van Zeilbergers die niet meer zelfstandig kunnen wonen.

Wandelen door de tuin, tuinieren in de moestuin of op een bankje naar de schapen kijken. Voor de 28 bewoners van de woonzorgboerderijen, vier losstaande panden, is het dagelijkse kost. Net als vroeger, toen velen van hen nog zelfstandig woonden op een boerderij in het voormalige kerkdorp.

“Dat is ook precies onze bedoeling”, vertelt clustermanager Elvira Adams van De Zorgboog waaronder deze locatie valt. “Een groot deel van onze bewoners heeft dementie, maar wij zorgen ervoor dat ze nog zo veel mogelijk hun hobby’s of werk van vroeger kunnen uitoefenen.”

Schoffelen en zingen
Dat gebeurt niet alleen binnenshuis of in de tuin, maar ook buiten de muren en hekken. Zo is er een meneer die elke week door een vrijwilliger wordt meegenomen naar het kerkhof om daar te schoffelen. Dat is zijn vroegere werk. En er is een mevrouw die wekelijks wordt opgehaald om te zingen bij het koor waar zij al decennia lid van is.

“Ouderen die hier komen wonen, worden niet ‘opgenomen’, maar blijven onderdeel van de maatschappij. Daarom vinden we het ook belangrijk dat familie en vrienden hier komen om samen met hun naaste dingen te doen.” Toevallig is hiervan deze middag een mooi voorbeeld te zien in een van de woonkamers. Een kleinzoon van een bewoner leest de krant voor.

In de huidige tijd, waarin het personeel weinig tijd heeft voor andere zaken dan de dagelijkse zorg, is dat één op één contact heel waardevol, bevestigt vrijwilligerscoördinator Wendy Crommentuyn. “Daarvoor zoeken we ook nog vrijwilligers die bijvoorbeeld met een bewoner gaan wandelen of een spelletje doen.”

Weer of geen weer
Buitenactiviteiten zijn populair onder de ouderen. Velen lopen dagelijks door de tuin. “Bij erg slecht weer moeten we ze soms tegenhouden”, zegt Wendy met een lach. De tuin biedt volop zitmogelijkheden, zoals in de serre of op een bankje nabij de aangrenzende percelen waar dieren grazen.

“Dankzij de Stichting Vrienden van Woonzorgboerderijen Zeilberg staan op de grond hiernaast herten en schapen. De stichting zorgt voor het onderhoud en voor de dieren. Onze buurman aan de andere kant is dierenarts en hij heeft onder andere kippen rondscharrelen die onze bewoners ook kunnen zien.”

Het is tekenend voor de band die de woonzorglocatie heeft met lokale mensen en verenigingen. Dit hechte netwerk zie je ook terug in de evenementen die gehouden worden. Van mei tot september bijvoorbeeld is er iedere donderdag een muziekavond in de tuin. Veel plaatselijke clubs werken hier belangeloos aan mee, zoals Muziekvereniging Excelsior en het koor Vela Monte.

Voorjaarsmarkt
Op zondag 26 mei houden de woonzorgboerderijen een Voorjaarsmarkt vanwege hun vijfjarig bestaan. Er zijn onder andere spullen te koop die door de bewoners zelf geknutseld, geschilderd of gehaakt zijn. De opbrengst gaat naar een barbecue voor het personeel en de ouderen.

Foto’s: Josanne van der Heijden