IN MEMORIAM – Hoewel pastor Wim de Leeuw een groot gedeelte van zijn leven in Ghana doorbracht en de laatste jaren verbleef in het missiehuis in Teteringen, was hij ook in Deurne veertien jaar lang een bekend gezicht. De Leeuw werkte in onze gemeente bij de parochie Heilige Willibrord, in onder meer de Walsberg en Zeilberg. Hij overleed deze week op 89-jarige leeftijd.

De Leeuw werd in 1935 geboren als derde in een gezin van twaalf kinderen. Zijn vader runde een wasserij in Bussum. Wim besloot als 12-jarige al om missionaris te worden, in navolging van drie ooms die op het seminarie in Uden hadden gezeten. Twee gaven de studie na enige jaren op, maar de derde; Wim, naar wie De Leeuw vernoemd is, wilde beslist missionaris worden en meldde zich later als broeder-timmerman aan. Kort daarna kreeg hij tbc en stierf hij in 1926 op 21-jarige leeftijd.

Ghana
Zijn moeder schonk het Missiehuis de beelden van de kruisberg die nu nog te zien is bij het kerkhof, waar Wim (Broeder Thaddeus) begraven ligt. Vandaar dat Wim II ook voor de SVD (Societas Verbi Divini) koos. Na zijn priesterwijding in 1962 vertrok hij twee jaar later naar Ghana. Hij werd benoemd voor Noord Ghana, een groot gebied waarin zeven talen werden gesproken en waar hoofdzakelijk moslims woonden.

De Leeuw had goede relaties met de moslimburen en werd zelfs uitgenodigd om in hun moskee te preken. Na de komst van Khomeini naar Iran in 1979 veranderde dat echter. Het contact werd moeizamer.

Vruchtbare jaren
In mei 1981 werd hij gevraagd naar Nieuwegein te komen, waar een Missionaire Leefgroep van start ging met Nederlandse en buitenlandse medebroeders. Bij een interview met het contactblad ROND van de SVD vertelde De Leeuw in 2023 dat dit voor hem vruchtbare jaren waren: “Vooral vanwege het communiteitsleven met zijn openheid voor en delen met elkaar.”

Drie jaar later vertrok De Leeuw weer naar Ghana, eerst naar het noorden en in 1991 naar het zuiden. Daar leerde hij een spreekwoord dat hij later ook in Nederland regelmatig gebruikte: ‘We vragen niet naar je geld; we vragen naar je huis. Als je oud bent, hoeven we niet te weten hoeveel geld je op zak hebt; we willen weten of je iets goeds hebt gedaan met dat geld, bijvoorbeeld een huis gebouwd waarin kinderen en kleinkinderen kunnen wonen. Wie zijn geld oppot is een gierigaard, een slecht mens’. Met andere woorden: wat heb ik in mijn leven voor anderen betekend?

In 1968 twijfelde De Leeuw over de vraag of hij de juiste levenskeuze had gemaakt. Hij verlengde zijn verlof in Nederland met één jaar en deed pastoraal werk In Arnhem. Toch keerde hij nog een keer terug naar zijn plek in Ghana.

Deurne
Op 65-jarige leeftijd komt hij voorgoed terug naar Nederland. Veertien jaar was De Leeuw pastor in Deurne. De eerste periode rond de Gerardus Majella kerk in de Walsberg. Toen deze kerk aan de eredienst werd onttrokken ging De Leeuw vooral aan de slag bij de Sint Willibrorduskerk in de Zeilberg, om vervolgens naar de Sint Jozefkerk over te stappen. Eind 2014 nam hij afscheid van Deurne en enkele maanden later verhuisde hij naar het missiehuis in Teteringen. Ook daar bleef hij actief. De Leeuw ging voor in vieringen en ondersteunde medebroeders waar hij kon.

Zijn collega’s van de parochie Heilige Willibrord herinneren De Leeuw als een ‘betrokken pastor, rustig, attent en met de mooie gave om het geloof op diverse manieren bespreekbaar te maken. Hij kende veel parochianen persoonlijk en men kon altijd een beroep op hem doen’.

Voor pastor Wim de Leeuw waren de woorden ‘verwondering’ en ‘dankbaarheid’ belangrijk in zijn leven. Verwondering voor de natuur, de mensen die hij mocht ontmoeten, zijn familie en zijn werk in Ghana en in de parochie.

Foto: SVD