Op meerdere plaatsen wordt donderdag in Nederland stilgestaan bij de ramp met vlucht MH17 van Malaysia Airlines die op 17 juli 2014 neerstortte bij het Oost-Oekraïense dorp Hrabove, nadat het toestel werd geraakt door een Russische raket. Met het overlijden van alle 298 inzittenden werd een gat geslagen in de Nederlandse samenleving en liet het ook in Neerkant een leegte achter met het verlies van het gezin Wals-Martens. “Dat heeft een grote impact op de dorpsgemeenschap, nog steeds. Goed om daarbij stil te staan vandaag”, zegt burgemeester Greet Buter.

Het monument met de treurwilg en daaromheen de bank met zes rugleuningen herinnert aan de zes dorpsbewoners die Neerkant vandaag al elf jaar mist. Zij waren in 2014 onderweg waren naar hun vakantiebestemming in Maleisië, maar kwamen daar nooit aan.

Herdenking
Bij het Nationaal Monument in Vijfhuizen wordt donderdagmiddag een kleine herdenking gehouden. Hierbij worden rond 14.00 uur de namen van alle 298 slachtoffers voorgelezen. Ook die van Jeroen (47) en Nicole (43) en hun kinderen Brett (17), Jinte (15), Amèl (12) en Solenn (9) worden daarbij uitgesproken. Daarnaast wordt de Last Post gespeeld. Er is dit jaar geen grote herdenking. Die wordt elke vijf jaar gehouden.

Donderdagavond wordt in Eindhoven stilgestaan bij de ramp. Bij het monument naast de poort van Vliegbasis Eindhoven worden rond 19.00 uur de slachtoffers herdacht. Op de vliegbasis kwamen de slachtoffers elf jaar geleden ’thuis’.

Gezin Wals-Martens
Jeroen Wals was werkzaam bij Philips als CTO Sleep & Respiratory Care en kwam bijna twintig jaar geleden met zijn vrouw naar Neerkant. Nicole was werkzaam als orthopedagoge op een middelbare school in Heythuysen. Jongste dochter Solenn zat in groep vijf van basisschool Sint Willibrordus in Neerkant. Ook de andere kinderen hadden daar op school gezeten.

Amèl zat in klas 1D van het Peellandcollege in Deurne en Jinte in klas 3HB van dezelfde school. Brett werkte sinds augustus 2013 bij het Kruidvat in Meijel en speelde in het jeugdelftal van voetbalvereniging Neerkandia. Hij had vlak voor het vertrek vanaf Schiphol nog een selfie met zijn mobiele telefoon naar vrienden verstuurd.

Laatste levensteken
Vader Jeroen was jarenlang leider van Bretts voetbalteam en opa Martens viel geregeld voor hem in als hij op reis was. Jinte stuurde voor vertrek nog snel een WhatsApp-bericht naar haar vriendinnen: ‘Okee zit nu in t vliegtuig nog drie minuten, hoop dat ik t overleef hahaha’. Het was haar laatste levensteken.

Het nieuws over de tragische dood van het gezin kwam hard aan in de gemeenschap van Neerkant. Op zaterdag 23 augustus 2014 was er een herdenkingsdienst in gemeenschapshuis De Moost, waar honderden mensen en familie aanwezig waren. Er werden toespraken gegeven en er waren muzikale bijdragen. Na afloop was er een tocht langs de school en het woonhuis, naar de plek waar een tijdelijk monument werd geplaatst.

Barneveld
De zes leden van het gezin werden relatief snel teruggebracht naar Nederland en geïdentificeerd. Op begraafplaats De Plantage aan de Narcissenstraat in Barneveld werden kort voor de Kerst van 2014 de zes urnen van het gezin bijgezet. Deze kregen daar een vaste plek omdat Nicole daar vanaf haar zesde was opgegroeid en Jeroen en Nicole elkaar daar ook in 1989 hadden leren kennen. De locatie werd mede gekozen vanwege de goede bereikbaarheid voor de familie Wals die afkomstig is uit Oostzaan en de familie Martens uit Nunspeet.

De herdenkingsplaats ronde de treurwilg in Neerkant werd op vrijdagavond 6 maart 2015 in gebruik genomen. Opnieuw liep er toen een lange stoet door Neerkant. Naast de ingang van het kerkhof, tussen het oorlogsmonument en het Heilige Hartbeeld, werd het monument onthuld.

Leed verergerd
Eerder deze maand heeft het Europees Hof voor de Rechten van de Mens Rusland schuldig bevonden aan het neerschieten van vlucht MH-17. Het hof oordeelde in de zaak die Nederland had aangespannen, unaniem dat er sprake was van de schendingen van diverse wetsartikelen. Ook benadrukte het hof dat Rusland het leed van de nabestaanden heeft verergerd doordat werd geweigerd om de plaats van de crash veilig te stellen.

Hierdoor duurde het acht maanden voordat de lichamen waren geborgen. Sommige nabestaanden moesten onvolledige lichamen van hun dierbaren begraven; in sommige gevallen kregen zij na de begrafenis alsnog lichaamsdelen terug. In twee gevallen zijn de lichamen nog steeds niet geborgen.

Foto: DeurneWiki