De Aaltje Reddingiusstraat in Deurne is voor veel inwoners een tongbreker waar ze zich liever niet aan wagen. Toch is het een naam waar veel historie achter schuilt; niet alleen vanwege de landelijk bekende zangeres en componiste Aaltje Noordewier-Reddingius uit Deurne maar ook haar broer Johannes Reddingius.
Rolf den Otter van de website Neerlandistiek maakte een podcast over de uit Deurne afkomstige dichter. “Kees van Kooten bedacht ooit de term ‘gewoonmooi’, en ik kan geen andere dichter bedenken op wie deze term meer van toepassing is dan op Johannes Reddingius”, vertelt Den Otter.
Tekst gaat verder onder de podcast
Het Boekhuis
De in 1873 in Deurne geboren schrijver was de broer van Aaltje Noordewier-Reddingius, een beroemdheid in het begin van de 20e eeuw. Johannnes studeerde oude talen bij Herman Gorter en ging werken bij boekhandel Scheltema en Holkema. Vervolgens begon hij zijn eigen zaak, ‘Het Boekhuis’ in Hilversum, en startte ook een concertbureau.
Kloos en Swarth
Als dichter was hij betrokken bij de nabloei van de beweging van ’80 en had hij nauwe banden met de dichters Willem Kloos en Helene Swarth. Ook nam hij de jonge schrijver Antoon Coolen onder zijn hoede. Hij publiceerde regelmatig in het tijdschrift De Nieuwe Gids en debuteerde in 1903 met de bundel Beeld en Spel. Maar het was zijn bundel Johanneskind uit 1907 die zijn doorbraak betekende en hem algemene bekendheid in Nederland gaf.
Natuur
In zijn vroege gedichten is voornamelijk zangerige natuurlyriek te vinden, met veel beschrijvingen van de natuur en de elementen. Later werd zijn poëzie beschouwelijker en stond hij onder invloed van theosofie en vrijmetselarij. Hij kon niet langer eenvoudig genieten van de natuur, maar beschouwde zichzelf als een deel van het Al-bestaan en kwamen er meer filosofische en religieuze thema’s in zijn werk.
Na zijn dood
Tijdens de Tweede Wereldoorlog weigerde Johannes Reddingius lid te worden van de cultuurkamer en stopte hij met het uitgeven van gedichten. Pas na de oorlog, toen hij al in 1944 overleden was, werden de verzen die hij in zijn laatste jaren geschreven had gepubliceerd.
Foto: Delpher
