9.3 C
Deurne
maandag 28 april 2025
TOP-BANNER-ANIM-3-SEC
Home Blog Pagina 185

Reusel Sport laat ZSV in Zeilberg kansloos (0-2)

De heenwedstrijd eindigde in een puntendeling (1-1) en na de eclatante overwinning vorige week, leefde in Zeilberg toch enig optimisme. Er zouden wel eens belangrijke punten behaald kunnen worden tegen Reusel Sport. Maar hoop werkt niet altijd uit in werkelijkheid, want ZSV had eigenlijk niets in de melk te brokkelen. Dat het ‘slechts’ 0-2 stond na negentig minuten had de ploeg van Johan Vullings eigenlijk alleen maar te danken aan doelman Leon Thijs. Hij stopte een strafschop, maar voorkwam ook bijna een handvol nagenoeg zekere doelpunten.

Wedstrijdverslag door Martien van Rijt

Al in de vijfde minuut keek de thuisploeg tegen een achterstand aan. ZSV legde zelf de basis voor de openingstreffer en de gasten rondden graag af: 0-1. Dirk de Koning liet het doelpunt op zijn lijstje bijschrijven. Een minuut of drie later werd Tim van der Steijn op links weggestuurd en hij speelde Davy Althuizen goed aan. Zijn inzet miste echter venijn.

Fout op fout
Vervolgens controleerde Reusel de partij en het duurde ruim een kwartier voordat er eindelijk weer een aanval van ZSV op het veld gelegd werd die klopte. De afronding hobbelde voorlangs. Vijf minuten later probeerde Remco Peggen het eens van afstand en hij zag zijn schot een metertje over de lat gaan. Na een half uur deed zich bijna een kopie van het doelpunt voor. Fout op fout in de verdediging volgde en dan hands.

De strafschop die volgde werd door Leon Thijs gestopt en ook de rebound was voor hem. Mathijs Bel miste het buitenkansje. Het vele water had her en der een glijbaan gemaakt van het veld, maar daar leek alleen de thuisploeg last van te hebben. Met nog vijf minuten tot de rust legden de gasten een prima aanval op de mat, maar ze vergaten de trekker over te halen. ZSV kwam goed weg!

Content
Op slag van rust een prachtige aanval van ZSV, maar helaas geen afronding doordat het bos aan benen in de zestien geen ruimte bood. Vervolgens klonk het rustsignaal met 0-1 als stand. Daar mocht ZSV zich nog content mee voelen. Tussen de verdediging en de voorhoede was vaak veel te veel ruimte en de gasten vonden dat wel lekker voetballen.

De tweede helft startte ZSV met Marco Manders voor Remco Peggen. Dirk van Limpt schoof door naar een plek voor de verdediging, waar voor rust vaak veel ruimte lag. De rust lag nog geen vijf minuten achter ons toen zich de eerste mogelijkheid voor gasten al voordeed. De lengte van doelman Leon Thijs maakte dat hij een boogbal kon onderscheppen.

Weer raak
Een minuut later was het toch weer raak voor de gasten. Een schot van buiten de zestien ging buiten bereik van doelman Thijs in de rechter benedenhoek binnen. Opnieuw was het Dirk de Koning die scoorde. Even later deed ZSV bijna iets terug, maar de inzet van Koen Kuunders miste net het doel.

Met nog ruim een half uur te gaan, wisselde coach Vullings erg offensief. Stan van Helmond en Luuk Engels kwamen. Niet veel later was er ook nog plek voor Ray Maandag, maar het leidde niet tot echte kansen. Die waren er nog wel voor de gasten, maar ook die leidden niet meer tot doelpunten.

Nog drie wedstrijden te gaan voor ZSV en nog altijd is de nacompetitie dreigend. Komende zondag moeten de geelzwarten op bezoek bij koploper De Valk. Daarna wachten nog duels met NWC en Geldrop en dat zijn directe concurrenten. Er zullen in elk geval nog punten gehaald moeten worden om het seizoen niet onnodig te verlengen.

Foto: archief DMG

‘Vrachtwagenchauffeur is een supermooi beroep, maar je staat er wel alleen voor’

We zien ze dagelijks op de weg; mannen en vrouwen die hoog in hun cabine hun vracht naar zijn bestemming brengen. Maar hoe is zo’n leven als truckchauffeur eigenlijk? De Deurnese Steffie van de Mortel, bekend van het tv-programma ‘Meiden die rijden’, deelt haar ervaringen.

In wezen houdt de 32-jarige chauffeuse niet van in de belangstelling staan. Daarom moest ze even nadenken toen ze gevraagd werd om aan het programma mee te werken. Maar omdat ze een realistisch beeld van haar vak wil geven, deed ze mee en stemde ze ook in met dit interview.

“Rijden is superleuk. Lekker op jezelf, een muziekje op, geen baas die op je vingers kijkt. En je komt op plekken waar je anders nooit zou komen”, somt Steffie de voordelen op. Sinds een paar jaar zit ze op de vrachtwagen voor BK Sneltransport uit Veghel. Ze koerst veel door het buitenland, vooral Engeland en Ierland.

Nooit gedacht
“Ik reed al graag auto, maar had nooit gedacht dat ik er mijn werk van zou maken.” Daar dacht haar vader, zelf vrachtwagenchauffeur, anders over. Toen ze op haar achttiende haar gewone rijbewijs haalde, vroeg hij al: ‘Wil je niet op de wagen?’ “Maar ik wilde andere dingen proberen.”

Dat werden een opleiding tot gastvrouw in de horeca en tot interieurstylist. De Deurnese, inmiddels woonachtig in Liessel, zou daarna in het buitenland horecaervaring op gaan doen. De tickets voor Ibiza lagen al klaar. Een werkplek in een hotel was geregeld. En toen kwam corona.

“Ik heb drie maanden thuis zitten balen totdat pap zei: ‘Je kunt altijd nog chauffeur worden.’ Ja, dat was het moment. Ik meldde me aan bij een uitzendbureau. Via hen kon ik eerst als bijrijder werken en later mijn vrachtwagenrijbewijs halen.”

Twee liefdes in de transport
Sindsdien is ze niet meer van de vrachtwagen af te slaan. Behalve veel werkplezier vond ze ook de liefde in de transportwereld. Vriend Arno is eveneens chauffeur en werkt voor hetzelfde bedrijf. Ze ontmoetten elkaar toen ze ieder met een truck op de boot naar Engeland stonden.

“Dan heb je veel tijd om te kletsen. Die gesprekken gaan verder dan: ‘Hoe gaat het?’ en: ‘Wat vervoer je?’ We hadden meteen een klik, niet alleen omdat we hetzelfde beroep uitoefenen.”

“Het voelt niet als werken; doen wat je leuk vindt met wie je leuk vindt. Beter kan niet, toch?”

In de vervoersector staan ook wel eens zogenoemde ‘dubbelmanritten’ op de agenda. Dan rijden twee chauffeurs op één wagen en kunnen ze, door elkaar af te wisselen, in totaal 21 uur rijden. Dat is een kolfje naar de hand van de Deurnese.

“Een paar keer per jaar plannen ze ons samen in voor zo’n rit. Dat is een klein geluksmomentje. Het voelt niet als werken; doen wat je leuk vindt met wie je leuk vindt. Beter kan niet, toch?”

Heftige gebeurtenis
Aan haar eerste dubbelmanrit met een andere collega heeft ze minder prettige herinneringen. Op een parkeerplaats in Engeland kreeg hij een beroerte. “Ik belde meteen een ambulance, maar er was veel hectiek. Ik wist niet op welke plek ik precies stond. En ik probeerde hulp te krijgen van andere chauffeurs, maar er waren vooral oosterse mensen die nauwelijks Engels spraken.”

 

Het voorval hakte er diep in. Steffie ging nadenken: ‘Wat als dit mij overkomt als ik alleen op de wagen zit?’ Aanvankelijk wilde ze niet meer naar de plek waar het gebeurd was. Toch zette ze zich eroverheen, want ze wilde graag blijven rijden in haar geliefde Engeland.

“Ik ga het liefst naar Engeland en Ierland omdat de mensen daar gezellig en behulpzaam zijn. De natuur is er mooi en op de weg zijn ze hoffelijker dan bijvoorbeeld hier of in Duitsland.”

Wat ze wel eens mist tijdens het rijden, is een team. “Je bent veel op jezelf aangewezen. Ooit denk ik: ‘Tegen wie moet ik nu aan tetteren?’ Als ik bij een klant ben bij wie ik vaker kom, kan ik weer lekker kletsen.”

Honderd procent zichzelf
Tegen mannen en vrouwen die overwegen om chauffeur te worden, zou ze willen zeggen: “Probeer het gewoon. Het is een supermooi beroep, maar realiseer je wel dat je er alleen voor staat als er iets gebeurt.”

Op de wagen voelt de Deurnese zich honderd procent zichzelf. “Ik kan dit nog jaren doen zonder erop uitgekeken te raken. Het is veel afwisselender dan een gewone negen-tot-vijf-baan.” Dat wist vader Piet natuurlijk al lang…

Foto’s: Josanne van der Heijden/Steffie van de Mortel

Defensie voert week lang testvluchten uit met Apache-gevechtshelikopter boven De Peel

Met een Apache-gevechtshelikopter gaat Defensie van komende maandag tot en met vrijdag testvluchten boven De Peel uitvoeren die in het teken staan van het elektromagnetisch spectrum.

Hierbij worden met een radarsysteem op de grond bij de Luitenant-generaal Bestkazerne in Vredepeel en de gevechtshelikopter in de lucht diverse testen gedaan. Er wordt zowel in de ochtend als in de middag gevlogen met de Apache.

Breed inzetbaar
Dit type helikopter is oorspronkelijk ontworpen voor het uitschakelen van tanks en andere gepantserde gronddoelen. In de praktijk is het toestel dankzij een uitgebreid wapenpakket en geavanceerde waarnemingsapparatuur veel breder inzetbaar. Defensie gebruikt de Apache daarom ook voor verschillende taken.

De helikopter is bijvoorbeeld uitgerust met doelzoek- en nachtzichtapparatuur, een radardetectiesysteem, infrarood-afweersysteem en een gps-systeem waarmee het mogelijk is om ook bij slecht weer te vliegen. Het gevaarte is ruim 15 meter lang en bijna 6 meter breed en weegt zonder lading 5.662 kilo. Als de Apache een volle tank heeft en is bevoorraad met munitie bedraagt het gewicht 9.190 kilo.

Zelfbescherming
Voor zelfbescherming heeft de Apache een combinatie van systemen waarmee komende week testen worden gedaan. De helikopter heeft onder andere een laserwaarschuwing bij aanstraling door lasers. Met dit systeem is het ook mogelijk is om raketten op een doel af te sturen. De radardetector waarschuwt bij aanstraling door radarstralen. De detector verstoort de radarstralen door zeer dunne strookjes metaal uit te werpen, die ‘chaff’ worden genoemd. Het CMWS-systeem detecteert infraroodgeleide raketten en reageert met het afschieten van zogenoemde ‘flares’, dit zijn lichtkogels die hittezoekende raketten te misleiden.

Nieuwe versie
Defensie is in 2020 gestart met het laten ombouwen van de helikopters van de Delta-versie naar de verbeterde Echo-uitvoering. Boeing haalt hiervoor de oude Apaches helemaal uit elkaar, waarna de onderdelen worden getest, hergebruikt of vervangen. Samen met vele nieuwe systemen installeert Boeing deze op een nieuw geproduceerde romp. Ook krijgen de motoren meer vermogen en is de Echo-uitvoering volgens Defensie sneller en wendbaarder. Daarnaast krijgt de Apache nieuwe radarsystemen om zo doelen nog eerder te ontdekken. Volgens planning zijn in 2025 alle 28 Apache Delta’s omgebouwd tot Echo’s.

Halverwege 2025 moeten alle gemoderniseerde Apaches aan Defensie zijn geleverd. Met de ombouw moeten de toestellen tot 2050 inzetbaar zijn. De Apaches zijn onderdeel van het Defensie Helikopter Commando van de Koninklijke Luchtmacht. 301 Squadron is met 20 stuks gestationeerd op Vliegbasis Gilze-Rijen. 8 Apaches zijn ingedeeld bij 302 Squadron op Fort Cavazos, het voormalige Fort Hood in Texas in de Verenigde Staten.

Foto: Ministerie van Defensie

Vindbaarheid openbare toiletten in Deurne moet worden verbeterd, vindt fractie OGD

Openbare toiletten zijn er in Deurne wel, maar volgens de fractie van Onafhankelijke Groep Deurne (OGD) zijn die maar moeilijk te vinden. Deurne staat onder meer hierdoor in de lijst van meest toiletvriendelijke gemeenten op plek 269 van de in totaal 342 gemeenten.

Dat moet beter kunnen, vindt Riny van Leeuwen-Berkvens van OGD. Ze benadrukt dat de raadscommissie in maart van vorig jaar al heeft aangegeven graag op zoek te gaan naar oplossingen die het makkelijker maken om openbare toiletten te vinden, maar daar is het volgens Van Leeuwen-Berkvens bij gebleven: “Het college heeft sindsdien tot op heden geen zichtbare actie heeft ondernomen om de vindbaarheid van openbare toiletten te vergroten.”

Verwijsborden
Dat terwijl er in Deurne volgens haar best wat publiektoegankelijke plekken zijn voor de hoge nood én met in veel gevallen ook ruime openingstijden. “Denk aan de toiletten in het gemeentehuis, het cultuurcentrum en in diverse gemeenschapshuizen en andere (openbare) gebouwen in het centrum, in de kernen en in de kerkdorpen”, aldus Riny van Leeuwen-Berkvens.

Er zijn volgens de fractie OGD geen verwijsborden naar de openbare toiletten geplaatst in de openbare ruimte in Deurne: “Ook via andere informatieverstrekking, zoals informatiefolders voor toeristen en de websites van de gemeente en de VVV, wordt onvoldoende duidelijk zichtbaar gemaakt waar openbare toiletten te vinden zijn.”

Inclusieve samenleving
Van Leeuwen-Berkvens vindt dat de gemeenteraad op grond van het VN-verdrag over de rechten van mensen met een beperking, met beleid moet komen voor een inclusieve samenleving. Mensen met een spijsverteringsziekte, blaaspatiënten, ouderen, (zwangere) vrouwen en kinderen moeten vaker dan gemiddeld naar het toilet en kunnen volgens Riny van Leeuwen-Berkvens niet in alle gevallen volledig meedoen in de samenleving als zij geen openbaar toilet tot hun beschikking hebben.

“Door de reeds aanwezige openbare toiletten beter vindbaar te maken kan gemeente Deurne zorgen voor meer bewegingsvrijheid en minder eenzaamheid onder mensen die vaker dan gemiddeld naar het toilet moeten”, zegt Van Leeuwen-Berkvens. Deurne wordt daarmee volgens haar een gastvrijere gemeente en ook zou het de overlast van wildplassen verminderen. Daarbij moet volgens de fractie van OGD samengewerkt worden met bijvoorbeeld de Participatieraad, VVV, KBO Kring Deurne en BVG Peelland om te inventariseren op welke manier de zichtbaarheid van de al aanwezige openbare toiletten kan worden vergroot.

OGD ziet het liefst dat er in het centrum van Deurne en zo mogelijk ook in elke kern en kerkdorp van de gemeente nog dit jaar door middel van bebording ten minste één openbaar toilet wordt aangewezen. Dat is volgens de partij bij voorkeur een wc die toegankelijk is voor rolstoelgebruikers.

Foto: Josanne van der Heijden

Dames HV de Sprint B1 kampioen in zaalcompetitie

De dames van HV de Sprint uit Deurne zijn vorig weekend kampioen geworden in de zaalcompetitie. Afgelopen donderdagavond werd het team bij de handbalvereniging gehuldigd vanwege hun prestatie.

Of de Deurnese dames kampioen zouden worden, was tot op de het laatste moment spannend. Zowel tegenstander PSV B2 als het damesteam HV de Sprint B1 maakte nog kan kans op het kampioenschap. Tijdens de intense en cruciale wedstrijd in Eindhoven liepen de meiden uit Deurne al snel uit en wisten ze de voorsprong te behouden. Uiteindelijk won de Deurnese ploeg met 17-22 en mochten de dames zich kampioen noemen van de zaalcompetitie.

Voor het team was het in het begin nog even wennen op het B-niveau. “Maar door de goede trainingen van Mijs en Naomi zijn ze erg gegroeid. Dit team heeft veel geleerd van onder andere een internationaal toernooi in Arnhem en de Olympic Moves. Samen zijn ze veel gegroeid”, aldus de handbalvereniging.

Foto: HV De Sprint

Morocco Desert Challenge zit erop voor Greenteam Panhuijzen: ‘Gaan er een lekker pilske op pakken’

Na een turbulente week met veel reparaties aan zowel de rallytruck als de buggy kwam zaterdag met de laatste etappe een einde aan het avontuur van Greenteam Panhuijzen in de Morocco Desert Challenge (MDC). Ondanks dat de twee voertuigen van de Deurnenaren een etappe moesten overslaan omdat er ruim een dag aan gesleuteld moest worden, wisten ze toch met de truck de achtste plek te behalen en met de buggy plaats 42.

“Gezien alle ervaringen in de afgelopen week een bijzondere en knappe prestatie, waar we dan ook zeker trots op zijn”, zegt Mike Panhuijzen.

Koprol
Bij de laatste etappe van 113 kilometer door de Marokkaanse woestijn kwamen zowel Jori en Tom in de buggy als Mike, Pieter en Bert in de Green Machine rijdend over de finish. Dat was in de etappes ervoor niet altijd het geval.

Dinsdag sloeg tijdens de vierde rit het noodlot voor beide voertuigen toe. De buggy maakte een koprol en werd door een bergingswagen weggebracht en de truck ging in de duinen op zijn kant. De Green Machine werd met hulp van team Hamer en het team Ingels weer rechtop gezet, zodat de vrachtwagen van het Deurnese team uiteindelijk toch nog op eigen kracht naar het bivak kon terugrijden

Sleutelen
Monteurs begonnen bij binnenkomst rond 00.30 uur meteen met sleutelen tot ongeveer 03.30 uur. Maar er bleek meer tijd en werk nodig, zodat de etappe van woensdag tot grote spijt van de leden van Greenteam Panhuijzen moest worden overgeslagen.

Donderdag konden de truck en de buggy weer rijden dankzij het harde werk van de monteurs en werd gestart in de woestijnduinen. Jori en Tom stopte halverwege de proef en keerde via de normale weg terug. De mannen in de truck reden 120 kilometer, maar besloten na een hoge duin, een stuk steil omlaag en een bonk op het kamelen gras om daarna toch ook terug naar het bivak te rijden en verder geen risico te lopen.

Gravel
Bij de één na laatste etappe op vrijdag gingen de voertuigen meteen de duinen in, waarna de zandondergrond werd ingeruild voor gravel en snelle paden. Tom reed deze keer de proef in de buggy samen met Bert en zette een knappe 25ste tijd neer: “Super gaaf en we hebben er veel ingehaald in de duinen.”

Zaterdag werd na de laatste etappe een slotfeest gehouden in Saïdia. “Hier gaan we er een lekker pilske op pakken”, zeggen de leden van Greenteam Panhuijzen zaterdagavond voldaan. Mike, Jori, Tom, Frits, Pieter en Bert zijn zondagochtend al met het vliegtuig weer richting Nederland vertrokken. Mario, Rob, Joost, Thijs, Eva, Cyprian en Jeroen pakken zondagavond de boot en komen in de loop van de week met alle voertuigen en materialen thuis.

Foto: Greenteam Panhuijzen

Auto botst op A67 ter hoogte van Helenaveen tegen vangrail en slaat over de kop

Een automobiliste is zaterdagavond rond 19.15 uur met haar voertuig op de A67 ter hoogte van Helenaveen over de kop gegaan. De vrouw botste eerst met haar auto op de midden-vangrail, waarna de auto van de grond loskwam en over de kop sloeg.

De bestuurster raakte bij het ongeval gewond, maar was nog wel aanspreekbaar. Ze is met onbekende verwondingen in een ambulance naar het ziekenhuis gebracht . Eén rijbaan van de A67 richting Venlo werd tijdelijk afgesloten om het voertuig weg te kunnen slepen en de rijbaan schoon te kunnen maken.

Foto’s: Harrie Grijseels

Voor Libris Literatuur Prijs genomineerde Cobi van Baars vertelt over ‘De Onbedoelden’ in tv-uitzending

De oorspronkelijk uit Vlierden afkomstige Cobi van Baars is als schrijfster een laatbloeier, maar bloeien doet ze. De recensies voor haar nieuwe roman ‘De Onbedoelden’ zijn juichend. ‘Een indrukwekkend en ontroerend boek’, schreef De Volkskrant, die haar vier sterren toebedeelde. En ze is met haar boek één van de zes genomineerden voor de Libris Literatuur Prijs die op 13 mei wordt uitgereikt. Cobi, die tegenwoordig in Cuijk woont, is zondag te gast in de talkshow KRAAK van Omroep Brabant.

De roman is gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen: een adoptiedrama in het katholieke zuiden. Ze kwam er bij toeval mee in aanraking, meer dan twintig jaar geleden. Het verhaal van een tweeling die door adoptie van elkaar wordt gescheiden.

Nonnen
In ‘De Onbedoelden’ heten ze Aaf en Annemarieke. Ze kwamen in de jaren 60 in een ‘doorgangshuis’ bij de nonnen in Zuid-Limburg ‘onbedoeld’ ter wereld. Hun moeder was nog jong en de vader was buiten beeld. De zussen werden geadopteerd, maar door verschillende gezinnen. Het boek begint op het moment dat de zussen meerderjarig worden en te horen krijgen dat ze een tweelingzus hebben. Samen gaan ze op zoek naar hun oorsprong.

Cobi van Baars kwam eind jaren tachtig bij toeval in contact met een van de zussen. Die vertelde dat ze net kennis had gemaakt met haar tweelingzus. Cobi was toen nog geen schrijver. Dat zou nog jaren duren. Ze groeide op in het dorpje Vlierden bij Deurne en als kind schreef ze weleens dingen die haar moeder zo bijzonder vond dat ze zich niet kon voorstellen dat Cobi het had geschreven. Maar pas veel later durfde ze zich ‘schrijver’ te noemen.

“Iemand in het hoofd van een ander zetten, is de grootste beloning.”

Eerst deed ze allerlei baantjes op kantoor, in winkels. Tot het moment dat ze op weg naar haar werk ergens in ergens in Helmond voor een stoplicht stond en dacht: wat ben ik nou eigenlijk aan het doen? Ze nam diezelfde dag ontslag en ging Nederlands studeren en schilderen. In 2017, het jaar dat ze 50 werd, kwam haar eerste roman uit: ‘Schipper & Zn’.

‘Haar verhaal’
Het verhaal van de gescheiden tweeling kwam opnieuw op haar pad toen de zus die ze eerder ontmoette trouwde met iemand in haar omgeving. Ze sprak urenlang met de zus, de ander is overleden, en kreeg toestemming het verhaal te gebruiken voor een roman. Deels ook een bedacht verhaal dus, maar de tweelingzus had na lezing het gevoel dat het haar verhaal was en het geeft haar rust dat het nu op papier staat.

En voor Cobi van Baars is na dat aarzelende begin nu nog duidelijker geworden: ze is schrijver. De erkenning die ze nu krijgt, speelt natuurlijk mee. ‘Een auteur van formaat’, noemt de Volkskrant haar. Haar boek beleefde al een negende druk, en die nominatie voor de Libris-literatuurprijs speelt haar in de kijker bij het grote publiek. Maar het schrijven zelf is toch de grootste beloning die ze zich kan wensen. “Iemand in het hoofd van een ander zetten, zodat je je kunt voorstellen hoe het is om een geadopteerd kind te zijn, of een moeder die afstand doet.”

Verder in KRAAK:

  • Majoor Joep, zonder achternaam op last van defensie, is detachementscommandant op de Vliegbasis Eindhoven. Deze week was hij met een team van 30 mensen in Jordanië om van daaruit voedseldroppings uit te voeren in Gaza.
  • Internist Wink de Boer van Ziekenhuis Bernhoven in Uden vindt dat er zo snel mogelijk een expertisecentrum voor Long COVID-patiënten moet komen in zijn ziekenhuis. Alle seinen daarvoor staan op groen, voor de patiënten is dat keihard nodig, maar de overheid draalt en De Boer snapt daar helemaal niks van.

KRAAK wordt elke zondag live uitgezonden op Omroep Brabant om 12.00 uur en daarna herhaald. Het programma is ook terug te kijken op Brabant+.

Lees ook:

Bron: Omroep Brabant Tekst: Arjo Kraak

Foto: Museum De Wieger

Ebusco gaat nog eens vijftien 3.0-bussen leveren voor openbaar vervoer in Franse stad Rouen

Deurnese busfabrikant Ebusco heeft een nieuwe order gekregen voor vijftien 3.0-bussen van achttien meter lang, die worden ingezet in Rouen. De bussen gaan in de Franse stad rijden vanaf 2025. Hiermee stijgt het aantal Ebusco-voertuigen dat in Rouen wordt ingezet naar meer dan honderd.

De nieuwe bestelling is geplaatst via het Franse openbare inkoopcentrum UGAP. Ebusco heeft in deze regio ook een eigen productiefaciliteit.

Lokale content
“We zijn verheugd onze samenwerking met Métropole Rouen Normandie voort te zetten in hun strategie voor de vergroening van het stedelijk vervoer, en het is fantastisch om te zien dat de tweede bestelling via de inkoopgroep UGAP wordt geplaatst. Dankzij onze productiefaciliteit in Cléon kunnen we innovatieve, emissievrije bussen met lokale content leveren”, zegt Managing Director Jean-Francois Chiron van Ebusco France Sales.

De vijftien 3.0-bussen worden toegevoegd aan de vloot van Métropole Rouen Normandie, die al bestaat uit vier 2.2-bussen van Ebusco die inmiddels rondrijden in de stad en 85 exemplaren van de 3.0-bus die nog geleverd moeten worden.

Snelle buslijn
De Franse openbaar vervoeder heeft het Ebusco 3.0-model gekozen om de zogenoemde TEOR-snelle buslijnen te bedienen. Door het lichte ontwerp en het lage energieverbruik kunnen deze bussen de gehele route afleggen op één enkele lading en ‘s nachts terugkeren naar het depot voor het opladen met behulp van de door Ebusco geleverde systemen.

Foto: Ebusco

Nieuwe informatiepanelen en Peeltroef onthullen cultuurhistorie van Leegveld en Deurnsche Peel

De rand van de Deurnsche Peel is een gebied met een rijke historie. Om mensen daarvan meer bewust te maken, hebben waterschap Aa en Maas en Staatsbosbeheer samen met verschillende kenners uit de regio een aantal informatiepanelen ontworpen. Elk met een verhaal over de Peel en het Leegveld.

Sinds kort staan deze borden in de omgeving van het Leegveld en ‘vertellen’ ze voorbijgangers verhalen over uiteenlopende onderwerpen; van de Mussenkeet tot de turfputjes en van de twee kanalen tot klimaatadaptatie.

Bij parkeerplaats de Halte is ook een nieuwe Peeltroef geplaatst, naast de fundamenten van de oude turfstrooiselfabriek. Het kenmerkende bankje in de vorm van een turfkar met daarnaast een hoogveenzuil, zijn gemaakt door kunstenaar Dirk Verberne uit Helenaveen.

Op de rode wandelroute vanaf parkeerplaats de Halte kom je twee van de informatiepanelen en de Peeltroef tegen. De andere panelen zijn te vinden langs het fietspad op het Leegveld en langs het kanaal van Deurne, aan het einde van de Eikenlaan.

De informatiepanelen en het kunstwerk zijn mogelijk gemaakt met budget dat de provincie Noord-Brabant beschikbaar heeft gesteld vanuit Project Leegveld om de cultuurhistorie van onze regio beter ‘beleefbaar’ te maken.

Foto’s: Staatsbosbeheer

Deurne met ruim 600 legale wapens boven landelijk gemiddelde, maar toezicht door politie staat onder druk

Het aantal vergunde wapens in Deurne ligt boven het landelijk gemiddelde. Uit de meest recente cijfers van de politie blijkt dat er in totaal 608 legale wapens in omloop zijn in onze gemeente, die in bezit zijn van 173 inwoners met een wapenvergunning. Hoewel de politie afgelopen week meldde dat het toezicht op legaal wapenbezit goed op orde is, worden niet alle bezitters gecontroleerd.

De werkdruk op de afdelingen Korpscheftaken, die verantwoordelijk zijn voor het toezicht op legaal wapenbezit, is hoog. “De controle van verlofhouders staat mede daardoor onder druk”, zegt de politie. Die moet bij alle mensen die een wapen bezitten, minstens één keer in drie jaar een onaangekondigd huisbezoek uitvoeren, waarbij wordt gecontroleerd of het wapen volgens de regels is opgeborgen in een kluis en de bezitter ‘stabiel’ is. Maar in de periode van 2019 tot 2021 bleek maar 61 procent van de wapenbezitters in Deurne te zijn gecontroleerd.

Regio
In onze regio zijn in absolute aantallen de meeste vergunde wapens en wapenvergunningen te vinden in Helmond. Daar bezitten 364 personen in totaal 1182 vergunde wapens.

Opvallend is dat het wapenbezit en het aantal vergunninghouders een stuk hoger ligt in de Limburgse gemeenten in onze regio dan bij de meeste Brabantse buren. In Peel en Maas zijn 1013 legale wapens in omloop, verspreid over 310 eigenaren en in gemeente Horst aan de Maas hebben 304 wapenbezitters in totaal 965 wapens in bezit.

In Someren en Asten ligt het legaal wapenbezit het laagst van de hele regio. Daar hebben 130 personen een wapenvergunning in Someren en zijn er 351 vergunde wapens. In Asten zijn er 209 legale wapens in bezit van 73 personen.

Schietvereniging
In totaal hebben in Nederland ruim 60.000 mensen een legaal vuurwapen in huis. Veel van hen zijn jagers of leden van een schietvereniging. In 2011 zijn de controles aangescherpt toen na de schietpartij in een winkelcentrum in Alphen aan den Rijn bleek dat de dader een wapenvergunning had.

Dat de controles de laatste jaren toch niet voldoende zijn geweest, erkent ook adviseur Korpscheftaken Toon Moeskops: “De huiscontroles hebben waarde. We stellen vast of de vergunde wapens goed en veilig zijn opgeborgen en we hebben contact met de verlofhouder. De norm van honderd procent controle per drie jaar is er dan ook niet voor niets. Tussen 2013 en 2019 lukte het ons wel om de norm te halen en naar die situatie moeten we terug.”

Stabiliteit
Ondanks de hoge werkdruk en het niet behalen van de ‘honderdprocentnorm’ voor thuiscontroles is het toezicht op legaal wapenbezit in ons land volgens Moeskops op orde: “Wie een wapenvergunning aanvraagt, moet aan strenge eisen voldoen. En wie eenmaal een vergunning heeft, krijgt met meer te maken dan alleen een huiscontrole. Zo moet elke verlofhouder zich jaarlijks bij de politie melden voor verlenging van het verlof en daarbij schriftelijke verklaringen van drie referenten overleggen. Als zij twijfelen over de stabiliteit van de verlofhouder hebben zij de voortdurende plicht om dat te melden.”

Toch ging het begin dit jaar helemaal mis in Weiteveen, waar Richard K. als sportschutter een wapenvergunning had en na een conflict de twee kopers van zijn huis doodschoot met een wapen dat hij niet in bezit had mogen hebben. “Via het systeem BlueView krijgen we direct een melding als een verlofhouder met de politie in aanraking komt. En besturen van schietverenigingen kunnen zorgen signaleren via een landelijk meldpunt of rechtstreeks bij Korpscheftaken”, aldus Moeskops.

Uitbreiding korps
Om de druk op de afdelingen Korpscheftaken te verlichten en ervoor te zorgen dat de politie haar controlerende en toezichthoudende taak optimaal kan uitvoeren, wordt de formatie van Korpscheftaken de komende jaren met zo’n 40 fulltimers uitgebreid. “Het is een uitdaging om de huidige en nieuwe vacatures op te vullen. Het werk bij Korpscheftaken is belangrijk, maar wel anders dan ander politiewerk. Bovendien hebben wij net als iedereen te maken met de krapte op de arbeidsmarkt. Daarom kijken we nu ook nadrukkelijk naar niet-executieve mensen met een bestuursrechtelijke achtergrond”, zegt Moeskops.

Daarnaast is een digitale transformatie ingezet die de administratieve druk bij Korpscheftaken moet verlichten en onderzoekt de politiek of de geldigheidsduur van een vuurwapenverlof kan worden verlengd van één naar drie of vijf jaar. Een commissie onder leiding van oud-Kamerlid Chris van Dam adviseerde dit eind 2022. “De politie staat hier positief tegenover”, aldus Toon Moeskops.

Foto: Pexels

Europese subsidie van 2,5 miljoen wacht op ideeën voor toekomstbestendige Brabantse Peel

Het subsidieloket voor LEADER De Brabantse Peel is donderdag officieel geopend. In dit Europees subsidieprogramma is 2,5 miljoen euro beschikbaar gesteld voor ideeën die zorgen voor een toekomstbestendige Brabantse Peel.

Het gebied waar het geld voor bestemd is, strekt zich uit vanaf Noord-Limburg tot en met Maashorst en het Land van Cuijk. Bij LEADER is het de bedoeling dat projecten worden gestart voor en door inwoners. Hiervoor mogen zij zelf ideeën aanleveren.

Groot en klein
Het subsidieprogramma biedt niet alleen financiële steun, maar ook begeleiding. Initiatiefnemers worden geassisteerd van projectidee tot subsidieaanvraag. Hiervoor staan de LEADER-coördinator en de leden van de LAG (Lokale Actie Groep) klaar. Voor kleine ontwikkelprojecten is een subsidie van minimaal 3.000 tot maximaal 15.000 euro mogelijk. Voor grote impactprojecten is een subsidie beschikbaar van minimaal 15.000 tot maximaal 125.000 euro.

De Brabantse Peel is niet het enige LEADER-gebied. Door heel Nederland zijn er al eerder vergelijkbare projecten gestart. Zo opende een groep inwoners in Leusden de Ambachtshoeve, het Lerend Netwerk Boerenambachten. Hier brengen ouderen, die de landbouwambachten nog meester zijn, hun kennis over op jongeren. In Winschoten werd een oud leegstaand schoolpand getransformeerd tot kinderdagverblijf. En in Utrecht werd de app Mijn Boerderijtje ontwikkeld, waar mensen uit de stad via hun telefoon kunnen ‘meeboeren’ op het platteland.

Begeleiding
Sinds gisteren kunnen projectaanvragen uit de Peel worden ingediend bij subsidieloket Stimulus. Op de website  van deze organisatie vind je alle informatie die helpt om de aanvraag voor te bereiden en om te kunnen zien of deze voldoet aan de voorwaarden. De Lokale Actiegroep (LAG) van LEADER De Brabantse Peel beoordeelt vervolgens of ingediende initiatieven in aanmerking komen voor de officiële subsidieaanvraag.

LEADER de Brabantse Peel wordt ondersteund door de gemeenten Deurne, Asten, Boekel, Gemert-Bakel, Laarbeek, Land van Cuijk, Someren, Maashorst, Helmond, het oostelijke gedeelte van de gemeente Meierijstad en waterschap Aa en Maas. Innovatiehuis de Peel is penvoerder van het programma.

Lees ook: Peel krijgt Europese subsidie van 2,5 miljoen voor verbetering leefbaarheid platteland

Foto: Pixabay