Het is tien jaar geleden dat de eerste bewoners hun intrek namen in De Droom. Aan de rand van het Deurnese centrum huizen de dertigers en veertigers, met wat hulp, zelfstandig. De tien hebben ieder hun eigen appartement en delen een grote gemeenschappelijke ruimte. Het hechte clubje heeft er een echt thuis gevonden.

Stef, Stef, Robin, Tomas, Teun, Jules, Aniek, Anke, Michelle en Eline laten maar wat graag hun huis zien. Een beetje spannend vinden ze het DMG-bezoek wel, maar vooral leuk. Bijna allemaal wonen ze er vanaf het begin. De samenstelling van de groep is al die jaren niet veranderd.

Stef Nabben komt oorspronkelijk uit de buurt van Venray maar voelde zich meteen thuis in de Deurnese Droom. Trots laat hij zijn keurig opgeruimde appartement zien. Op zijn slaapkamer springt het fotobehang van New York meteen in het oog. “Dat heb ik zelf uitgezocht. Ik vind het mooi en ik wil er een keer heen.”

In zijn woonkamer met aangrenzende keuken heeft hij twee favoriete plekjes. “Op de bank lees ik en aan de eettafel doe ik ‘laptoppen’.” Stef heeft namelijk een grote interesse in geschiedenis en wil van alles weten over de Eerste en Tweede Wereldoorlog.

Uit lunchen met elke bewoner
Naast deze individuele hobby zoekt hij ook graag gezelschap van zijn medebewoners. Het liefst koppelt hij dat aan lekker eten. “Ik ben met bijna alle bewoners wezen lunchen bij Plein Vijf”, het huidige Jut & Jul. Vader Ton knikt bevestigend. “Vroeger had Stef geen vrienden. Sinds hij hier woont wel.”

De ouders van de bewoners, vandaag vertegenwoordigd door Bart Aarts, Marian Ceelen en Ton Nabben, hebben vanaf het begin van alles gedaan om de, destijds, jongeren aan elkaar te laten wennen. Zo waren er bijvoorbeeld weekenden waar ze met z’n allen, kinderen én ouders, op pad gingen.

“Ons doel was en is om de kinderen zo zelfstandig mogelijk te laten leven. Ze wonen als broers en zussen hier bij elkaar, met begeleiding op bepaalde punten”, vertelt Marian. Ze was initiatiefnemer van het woonplan. “Als ouder van een kind met Down denk je veel na over zijn of haar toekomst. Destijds waren de kinderen rond de vijftien jaar. We vroegen ons af: ‘Waar en hoe gaan ze straks wonen?’”

Het heft in eigen hand
Zo’n vijftien jaar geleden waren er weinig van dit soort woonmogelijkheden voor mensen met een verstandelijke beperking in de regio. Daarom besloten de ouders om het heft in eigen hand te nemen. “We zijn begonnen met een onderzoek. We hebben uitgebreid contact gehad met alle betrokken instanties. Uiteindelijk stelde Bergopwaarts dit pand voor.”

De woningbouwvereniging knapte de oude tien appartementen op en bouwde een deel aan voor de gemeenschappelijke ruimten. De ouders richtten ondertussen stichting De Droom op. “De naam hebben de bewoners zelf bedacht”, vertelt Ton. De bewoners huren van Bergopwaarts. De stichting koopt zorgbegeleiding in bij Prisma Fittin.

Zo zelfstandig mogelijk leven en meedoen in de maatschappij; daar doen alle bewoners hun best voor. Iedereen heeft zijn bezigheden buitenshuis. Sommigen werken bij lunchroom Gastvrij & Zo in het gemeentehuis of bij kunstatelier ArtORO. Anderen gaan iedere dag met de bus naar Gemert of Venray om daar te werken.

Kunstwerk ter ere van 10-jarig bestaan
Aniek bijvoorbeeld is heel creatief en werkt bij ArtORO. “Ik heb samen met Eline een schilderij gemaakt speciaal vanwege ons tienjarige bestaan.” Trots toont ze de canvas panelen met huisjes erop en echte lampjes erin. Het kunstwerk krijgt rond 13 december, de officiële verjaardag van De Droom, een plekje in de gezamenlijke woonkamer.

In haar eigen woonkamer hangt ook zelfgemaakte kunst. Aniek ploft neer in de hoek van de bank. “Dit is mijn favoriete plekje. Hier zit ik vaak te naaien of breien.” Er ligt een roze gebreide deken die al af is. Nu is ze bezig met een grote, roze tas. Het is wel duidelijk wat haar lievelingskleur is.

Na de rondleidingen door enkele appartementen hebben alle bewoners zich beneden op de enorme hoekbank verzameld. Ze willen maar wat graag een groepsfoto laten maken. De tien vrienden poseren schouder aan schouder. De fotograaf vraagt om een feeststemming en hup, het plaatje staat erop. Vrijdag 13 december vieren de bewoners samen met familieleden, begeleiders, vrijwilligers en sponsoren hun jubileum in De Wik.

Foto’s: Josanne van der Heijden