Wat begon als een eenmalige carnaval-act, groeide uit tot een vaste waarde op vele straattheaterfestivals in heel Nederland, en soms daarbuiten. De Deurnese percussiegroep u’MTATA viert dit jaar haar 25-jarig bestaan.
Na die afgelopen vijfentwintig jaar heeft Marc van den Boomen, lid van het eerste uur, nog steeds plezier in de optredens en repetities. “Zo lang we er zelf lol in hebben, gaan we door. Dat is in mijn geval dus al heel erg lang”, zegt hij lachend.
Wisselwerking met publiek
“Als wij plezier hebben, dan krijgen we dit ook terug van het publiek”, vult René van Bommel, vijftien jaar lid, aan. “Het is een wisselwerking. We reageren op wat toeschouwers doen of zeggen. Soms betrekken we bijvoorbeeld iemand in ons spel.”
Die interactie met het publiek is typerend voor de groep. “We maken muziek én doen aan straattheater. Het gaat om het totaalplaatje. Daarom is onze slogan ‘Percussie om te zien’.”
En er is veel te zien aan de groep. Ieder lid draagt een eigen, origineel kostuum dat hij of zij zelf maakt. Vaak veranderen de outfits gedurende de tijd. “We houden eens per jaar een ‘knutselmiddag’ om aan onze kleding te werken. Ook hebben we een speciale kostuum-commissie die iedereen helpt.”
Lampenkap als hoed
Dat leidt tot allerlei creatieve uitspattingen, zoals een verroeste fluitketel of afgedankte lampenkap als hoofddeksel. Ook hoorns, belletjes, veren en flosjes sieren de outfits. Alles staat in het teken van ‘Nomaden uit De Peel’.
Dat concept stamt nog uit 1999 toen de groep voor het eerst meedeed aan de carnavalsoptocht in Deurne. Marc: “Wij zijn ontstaan uit vriendenclub ‘STIEF’. Die wilde iets grappigs doen met carnaval. Dat werd dus percussie verkleed als nomaden. We hadden een wagen en liepen, compleet met paarden en kippen, als deelnemers mee.”
Het zou een eenmalige act zijn, maar toen de groep werd gevraagd om op te treden op het Helmond Art Festival kon ze geen nee zeggen. Er volgde nog een optreden op verzoek. En voordat de vrienden het wisten, waren ze een officiële stichting. Nu zijn ze zelfs aangesloten bij een boekingskantoor voor artiesten.
Italiaans carnaval
Via dat kantoor kwamen ze terecht bij een Italiaans carnavalsevenement midden in de Dolomieten. “Het was er heel koud”, verhaalt René. “De optocht was kort, want het was maar een klein dorp. Het publiek reageerde zo enthousiast dat we de rest van de dag op pleinen zijn blijven optreden.”
Zo zijn er in die vijfentwintig jaar nog veel meer bijzondere ervaringen opgedaan. Een jaar of tien geleden speelden de Deurnese nomaden in het Twentse Losser, ongeveer twee uur rijden vanaf hier. “Er was een meisje in het publiek dat zei: ‘Ik vind jullie zo leuk, ik wil meedoen.’ Dat kan, zeiden wij, maar dan moet je wel één keer per week naar Deurne komen om te repeteren. Dat doet ze nu dus nog steeds!”
Gemiddeld treedt u’MTATA, dat is vernoemd naar een slagritme, zo’n twaalf keer per jaar op. Vaak is dit in het zomerseizoen – het is tenslotte straattheater – maar ook wel eens met Halloween of carnaval. Met de opbrengsten hiervan koopt de groep weer instrumenten en ander materiaal.
Bekender in Amsterdam
Jarenlang was de club de openingsact van het Bredewegfestival op Koningsdag in Amsterdam Oost. Ook in België zijn ze een graag geziene gast. De groep had zelfs een rol in de Nederlandse speelfilm ‘Armada’s organizer’.
“Het gekke is dat we in Deurne helemaal niet zo bekend zijn. Laatst traden we op tijdens de opening van de kermis en toen vroegen mensen waar we vandaan komen”, zegt Marc lachend.
Het thuishonk waar iedere donderdagavond gerepeteerd wordt, is al vanaf het begin Ontmoetingscentrum De Wik. Lange tijd was dit onder leiding van Thija Maas, die twee jaar geleden overleed. Nu is professioneel drumdocent Jan Schellekens degene die de leden de fijne kneepjes van het trommelen leert.
Wie graag een keer kennis wil maken en/of deel wil nemen aan een repetitie, kan contact opnemen via umtata.nl.
Foto’s: u’MTATA
