Teun Aarts is een echte dromer en doener. Met zijn vriendelijke lach is hij al tien jaar een vertrouwd gezicht in het gebouw van Stichting De Droom aan het Crobachplantsoen in Deurne. Daar vindt Teun samen met de andere bewoners een veilige en warme woonomgeving. In het huis worden mensen met een verstandelijke beperking begeleid, maar staan vooral zelfstandigheid, eigenheid en verbondenheid centraal. Hij voelt zich er helemaal op zijn plek.
Alles in zijn leven doet Teun met volle overtuiging en veel aandacht; van klussen tot knuffelen en van zijn fascinatie voor wolven tot zijn werk bij Toverland of in de lunchroom in Gemert. Teun zorgt ervoor dat elke dag gevuld is met activiteiten die hem blij maken. Met de liefde van zijn vriendin Karine en de steun van mensen in zijn omgeving vindt hij het geluk in kleine dingen. Als we hem vragen hoe zijn perfect dag er uitziet, hoeft hij niet lang na te denken: “Een dagje dierentuin met mijn familie en vriendin. Dat is het allermooiste.”
Bedachtzaam
We spreken Teun in zijn eigen appartement. “Dat is rustiger dan in de gezamenlijke ruimte”, legt hij uit. Het kenmerkt hoe Teun omgaat met het leven: bedachtzaam, op zijn gemak en het liefst in een vertrouwde omgeving. Ook bij het beantwoorden van de vragen van DMG neemt hij de tijd om de juiste woorden te kiezen. Zo nu en dan tekent hij voorzichtig met zijn vinger op tafel terwijl hij nadenkt en als Teun zijn antwoord klaar heeft, verschijnt er een warme glimlach op zijn gezicht.
Hij vertelt over zijn leven voor hij bij De Droom in Deurne kwam wonen. Dat was in Beek en Donk, samen met zijn ouders, zijn jongere broer Willem en oudere zus Sara. “Ik woonde daar graag. Het was er altijd gezellig”, herinnert Teun zich. Hoewel hij werd geboren in Son en Breugel speelde zijn jeugd zich vooral af in Beek en Donk.
Vuurtje stoken
Thuis was er altijd wat te beleven. Samen met zijn vader stond hij vaak in de schuur of in de tuin te klussen. “Dan mochten Willem en ik papa helpen,” vertelt hij enthousiast. “Dat deden we graag. Timmeren, zagen of dingen vastdraaien. Ik vond het heel leuk dat samen te doen.”
“Ik ben ooit in Duitsland in een wolvenverblijf geweest. Iedereen vond het eng, maar ik niet. Ik heb zelfs geknuffeld met een wolf.”
Eén van de spannendste dingen voor Teun was vuurtje stoken. “In de tuin gooiden papa en Willem hout bij elkaar en staken we het aan. Het knetterde altijd zo mooi.” Terwijl Teun erover vertelt, zie je het vuur bijna oplichten in zijn ogen. Ook het zwemmen was een grote hobby van hem. “Ik heb diploma A, B én C”, zegt hij trots. “Zwemmen vond ik echt leuk en kon ik ook heel goed.”
Vrienden
Als kind zat Teun vol energie. Hij voetbalde bij Sparta ’25 in Beek en Donk, waar hij met trots in de aanval speelde: “Ik scoorde soms best veel”, vertelt hij glimlachend. Naast het voetbal trok hij er vaak op uit met vrienden van school. “We fietsten samen door het dorp en de velden, soms hard, soms rustig.”
Op basisschool Het Klokhuis maakte hij zijn eerste vriendjes en daarna nog meer op de Anton van Dijkschool in Helmond. “Daar had ik veel vrienden. We deden van alles samen”, zegt Teun. Het zijn voor hem warme herinneringen aan een tijd vol vrijheid, spel en plezier.
Wolf
Teun heeft samen met zijn ouders zowat alle dierentuinen in Nederland bezocht. Dieren vindt hij geweldig, de wolf is veruit zijn favoriet: “Ik ben ooit in Duitsland in een wolvenverblijf geweest. Iedereen vond het eng, maar ik niet. Ik heb zelfs geknuffeld met een wolf”, zegt hij stoer. In zijn kamer hangt ook een grote afbeelding van een wolf, die je met doordringende ogen recht aankijkt.
Bijzondere dieren heeft Teun ook gezien in verre landen als Kenia en Tanzania. Daar heeft hij met zijn ouders een safari gemaakt en allerlei beesten in het wild. De mooiste vakantieherinnering heeft hij aan de reis naar Engeland: “Daar zijn we naar een voetbalwedstrijd geweest, dat vond ik echt gaaf.”
Kastelen
Het allerliefst bezoekt Teun kastelen. Op elke vakantie staat er wel eentje op het programma. “Daar woonden vroeger ridders”, legt hij uit, zichtbaar onder de indruk. Hij vindt het fascinerend om rond te lopen op plekken waar eeuwen geleden mensen in harnassen rondstapten. “Dat is gewoon heel spannend.”
“Taarten maken vind ik het leukste. Er staat nu een aardbeienkwarktaart en een ijstaart op het nieuwe menu.”
Teun verveelt zich zelden. Hij is iemand met veel interesses en een grote nieuwsgierigheid. Hij voetbalt bijvoorbeeld bij ZSV G1, een team waar volgens hem plezier voorop staat: “We trainen regelmatig en spelen ook wedstrijden.” Thuis is hij vaak bezig met zijn spelcomputers. Mario Kart, Tom & Jerry en Pokémon zijn een aantal van zijn favorieten.
Zijn liefde voor Pokémon gaat zelfs terug tot Teuns kindertijd: “Daar ben ik echt fan van.” Als hij even geen zin heeft in gamen, luistert hij naar muziek. “Het maakt niet zoveel uit wat, maar Jan Smit en Maan vind ik wel heel goed.” Hij maakt zelf ook muziek; Teun bespeelt de djembé, een Afrikaans instrument waarop je met je handen trommelt. Lezen doet hij ook: “Maar alleen als het over dieren gaat.”
Ramen wassen
De bewoner van De Droom is een echte aanpakker. Hij werkt op meerdere plekken en is zichtbaar trots op wat hij doet. Eén dag per week werkt hij via het klusteam van ORO bij Eindhoven Zoo. “Ik was daar de ramen, prik rommel bij elkaar en controleer de speeltuin”, legt Teun uit. “Ramen wassen? Daar ben ik de beste in.” Ook bij Toverland steekt hij zijn handen uit de mouwen. Daar helpt hij bezoekers bij de attracties en zorgt hij met zijn team dat alles netjes blijft.
En dan is er nog zijn werk bij lunchroom Lekker Bijzonder in Gemert. “Daar werk ik al 12,5 jaar. Dat hebben we toen gevierd met een feestje.” Teun staat in de spoelkeuken en achter de bar. Ook helpt hij in de keuken en in de bediening. “Taarten maken vind ik het leukste. Er staat nu een aardbeienkwarktaart en een ijstaart op het nieuwe menu.”
Knuffelen
Sinds zes jaar heeft Teun een vriendin: Karine. Ze leerden elkaar kennen tijdens een blind date in Veghel. “Mijn vriend Tomas ging ook op blind date, maar dat werd niks”, lacht Teun. “Karine en ik waren meteen verliefd.” Ze zien elkaar regelmatig. Dan kijken ze romantische films en spelen gezelschapsspelletjes.
“Knuffelen vind ik het fijnst”, zegt Teun zacht. Dit jaar gaan ze samen op vakantie naar Drenthe met Stichting Poldermaal. “We gaan naar de dierentuin, zwemmen, klootschieten én de hunebedden bekijken.” Teun knikt en kijkt heel serieus: “Die hebben met Asterix en Obelix te maken. Dat keek ik al toen ik klein was.”
Dromen
In zijn leven heeft Teun eigenlijk nog twee grote wensen. De eerste is dierenverzorger worden. “Ik heb al ervaring opgedaan in de dierentuin, dus ik weet zeker dat ik dat kan”, zegt hij resoluut. Zijn tweede wens is om Prins Carnaval van de Peelstrekels te worden: “Ik wil dat elk jaar zijn! De optocht, de muziek, het verkleden; daar houd ik echt van.”
Tijdens de carnaval van 2024 werd hij uitgeroepen tot museumprins van de Deurnese carnavalsvereniging en mocht hij samen met burgemeester Greet Buter het Peelstrekelmuseum in het cultuurcentrum openen. Ook kon hij meerijden tijdens de optocht op de grote wagen van de Peelstrekels.
Om dat allemaal voor elkaar te krijgen, was hij zelf in de pen geklommen en had een brief geschreven aan de burgemeester met zijn wens. Die vond het zo’n leuk verzoek, dat ze meteen contact opnam met carnavalsvereniging de Peelstrekels en ervoor zorgde dat Teuns wens in vervulling ging. De foto van hemzelf met de burgemeester bewaart hij zorgvuldig.
Familie
Bij De Droom voelt Teun zich thuis: “Mijn beste vrienden zijn Stef B en Jules. We voetballen samen en spelen Kubb. Dat is een spel met blokken, je moet eerst de kubb’s omgooien en dan de koning. Dan win je.” Ook de vriendschap met andere bewoners is belangrijk. “Aniek en ik hadden verkering, maar dat is nu uit. Gelukkig heb ik nu Karine.”
Wat hij ook bijzonder vindt, is dat hij onlangs oom is geworden: “Mijn neef en zijn vriendin hebben een baby gekregen. Het is een meisje.” Teun is dol op zijn familie. Hij heeft een goede relatie met een aantal neven en nichten waar hij al dertig jaar lang samen mee op herfstvakantie gaat. Hij ziet ze niet zo vaak omdat ze allemaal hun eigen drukke leven hebben. “Dan bel ik gewoon even, dat werkt ook”, besluit Teun.
Foto’s: Josanne van der Heijden
