Wie de komende maand het Huis van de Samenleving binnenstapt, ziet vrijwel meteen de foto’s en andere kunstwerken aan de muren. Op het eerste gezicht lijken het foto’s van alledaagse onderwerpen, zoals de natuur. Maar als je het verhaal erachter kent, dan gaan de beelden pas echt spreken.
Achter elk werk zit een persoonlijk relaas. Het zijn verhalen die soms een lach en soms een traan oproepen. Dat blijkt tijdens de opening van de expositie ‘Deurne Klikt’ deze zaterdag in de gemeentehuishal. Alle ingelijste foto’s hangen nog met hun rug naar het publiek.
‘Het gaat om de mensen’
Tijdens de openingshandeling draaien workshopbegeleiders Anita Maassen en Marije Zuidweg de foto’s één voor één om. “We hebben bewust niet de burgemeester of een wethouder gevraagd, want het gaat om de mensen zélf. Ze lichten dus ook zelf hun werk toe”, vertelt Maassen.
Afgelopen maanden hebben de zes Deurnese vrouwen Tonneke, Tiny, Gerda, Joyce, Resa en Thea gewerkt aan hun creaties. Sommige wisten eerst niet waar ze moesten beginnen of wilden vlak voor de tentoonstelling afhaken, maar de andere groepsleden en begeleiders hebben ze aangespoord door te zetten.
“Het is mooi om te zien hoe de saamhorigheid in zo’n groep groeit. Dat is ook een van de doelen van het project”, licht Maassen toe. “Mensen trekken zich aan elkaar op. Ze brengen elkaar op ideeën en ontwikkelen zich op creatief gebied, maar ook op persoonlijk gebied.”
‘Stay strong’
Iemand die bijvoorbeeld sterker is geworden tijdens het traject, is Joyce Boerma. Als haar eerste foto tijdens de opening wordt omgedraaid, schiet ze vol. Het is een afbeelding van haar tatoeage met in sierlijk geschreven letters: ‘Stay strong, Believe in yourself, Never give up’.
“Ik had een kinderwens maar door ziekte moesten allebei mijn eileiders verwijderd worden. Toen stond de wereld op z’n kop.” Op haar tweede foto heeft ze dat gevoel treffend weergegeven. Die toont een groen landschap met een grote boom in het midden. Een glazen bol op de voorgrond weerspiegelt de boom ondersteboven.
“Ik heb het nu een plekje kunnen geven, maar soms heb ik nog een rotdag. Dan ga ik fotograferen of schrijven. Dat is mijn uitlaatklep. Af en toe sta ik versteld van wat ik heb gemaakt.”
Oorlog en vrede
Van een hele andere orde, maar ook iets wat de wereld doet kantelen, is het onderwerp dat Tiny Koppens gekozen heeft. “De oorlog in de Oekraïne houdt mij erg bezig. Eerst had ik geen idee hoe ik dit in foto’s kon verwerken. Daarom ben ik begonnen met het maken van een quilt. Het werken met stof is voor mij bekend terrein.”
Het resultaat is ook op de expositie te zien. Een groot groen kleed siert de wand bij de ingang. Het is voornamelijk van camouflagestof gemaakt. Er staan afbeeldingen op van een tank en vliegtuig, maar ook een silhouet van een vrouw en het vredessymbool. “Ik wilde niet alleen ellende laten zien, maar ook hoop”, legt de Deurnese uit.
Na een tussenstap, een afbeelding van Picasso verwerkt in de kleuren blauw en geel van de Oekraïense vlag, wist ze wat ze zou gaan fotograferen. Ze schoot plaatjes in Oorlogsmuseum Overloon en in het Deurnese Heiakkerpark van de Maria Vredeskapel.
Samen met een nieuwsfoto van het protestbord ‘AZC Nee!’, dat destijds in de Zeilberg stond, en foto’s uit tijdschriften maakte Koppens een collage. “Het hele proces heeft de zorgen om de oorlog niet weggenomen, maar ik heb wel genoten van de samenwerking met de groep.”
De expositie Deurne Klikt is nog tot 13 april te zien in het Huis van de Samenleving. Daarna verhuist de tentoonstelling naar verzorgingstehuis De Nieuwenhof.
Foto’s: Harold van der Burgt
