Als jong meisje begon de Deurnese Tony van Dijk met het maken van legpuzzels. Na een lange pauze hervond ze haar hobby op latere leeftijd. Nu staan er zo’n 300 puzzels in de garage van haar en haar man Toon. Die gaan de hele regio door en soms zelfs ver daarbuiten.
“Het begon in coronatijd”, vertelt de krasse 81-jarige. “Onze hobby’s, zingen en muziek maken, gingen niet door. Je kwam de deur nauwelijks uit. Daarom pakten Toon en ik het puzzelen weer op.”
Het leggen van een zoekplaatje, zeg maar ‘plaat’ want de meeste zijn 1.000 stukjes, verzet de zinnen en verdrijft verveling volgens de Deurnese. Mensen hoorden van haar herontdekte hobby en gaven spontaan puzzels cadeau. Zo groeide de verzameling langzaam.
Start van de puzzelbieb
Al snel besloot Van Dijk ook anderen te laten genieten van haar collectie. Ze begon een ‘puzzelbieb’ in hun aangrenzende garage. “Ik vind het fijn om iets voor anderen te betekenen. Mensen die eenzaam zijn bijvoorbeeld, kunnen een puzzel halen voor tijdverdrijf. Kinderen die eens met iets anders willen spelen, kunnen hier ook terecht.”
Er valt genoeg te kiezen in de berging die, naast een koelkast en witgoed, helemaal gevuld is met breinbrekers. Ze zijn keurig gesorteerd. In de zwarte stellingkast, die bijna bezwijkt onder het gewicht, staan vooral kinderpuzzels. Op en onder tafels staan puzzels voor volwassenen. Ook de kasten aan de wand zitten volgestouwd.
Na corona zijn de puzzels gebleven. Het zijn er eigenlijk alleen maar meer geworden, ondanks dat er soms flinke hoeveelheden definitief de bieb verlaten. “Het is niet meer alleen uitlenen, maar ook weggeven. Dat maakt niet uit, zo lang ze maar een mooie plek vinden.”
Puzzelen in Zambia
Een tijdje terug hebben tientallen Deurnese puzzels zo’n plek gevonden, in Zambia welteverstaan. “Er kwam een man uit Eindhoven die vrijwilligerswerk doet in Afrika. Hij gebruikt kinderpuzzels om de kinderen daar iets te leren. Ik vind het een fijn idee dat ik op deze manier ook iets kan betekenen voor mensen verder weg.”
Ondertussen puzzelen de twee tachtigers zelf ook gewoon door. In de huiskamer staat een oude computertafel met een speciaal gemaakte plank met opstaande rand. “Ik zit aan de ene kant van de tafel, Toon af en toe aan de andere kant. Dan mag hij de lucht maken. Dat is het moeilijkst”, zegt Van Dijk gniffelend.
Favoriet zijn de puzzels van tekenaar Jan van Haasteren. “Op die afbeeldingen gebeurt nog eens wat. Die maak ik altijd eerst zelf voordat ik ze bij de grote hoop zet.” Ook taferelen van dieren doen het goed bij Tony en Toon. “Als er maar leven in zit.”
Nieuwe vrienden
Buiten onder de overkapping staat nog een puzzeltafel. Hier is ‘A night at the circus’ in de maak van maar liefst 3.000 stukjes. “Ons bezoek schuift aan. Dan gaan we samen aan de slag. Da’s nog eens iets anders dan roddelen”, zegt ze met een knipoog.
Sowieso heeft de Deurnese nieuwe vrienden gemaakt sinds ze gestart is met haar bieb en weggeefwinkel. “Dat gaat automatisch. Er komen veel terugkerende ‘klanten’. Daar maak ik een praatje mee. Die stoel in de garage staat er niet voor niets.”
Voorlopig blijft het puzzelparadijs nog wel even bestaan. “Ik wil het liefst dat de puzzels zo veel mogelijk verspreid worden. Mensen mogen ze ook weer doorgeven aan anderen. Als ze er maar blij van worden.” Lachend: “Ik kom er toch nooit meer vanaf.”
Foto’s: DMG/Babette Margés
